Wywołuje ją wirus z rodziny Rubivirus, który powszechnie występuje na całym świecie. W Europie ponad 70 % dorosłych kobiet ma w sobie IgG przeciwko przeciwciałom różyczki (czyli jest na nią odporna). Od czasu wprowadzenia obowiązkowych szczepień notuje się jednak coraz mniej przypadków tej choroby. Nie zaginęła ona jednak całkowicie, bo szczepienie nie chroni przed nią w stu procentach. Co jeszcze warto o niej wiedzieć?
1. Jej charakterystyczną cechą jest wysypka
Można się nią zarazić drogą kropelkową. Na początku przypomina przeziębienie, dopiero po kilku dniach na ciele pojawia się wysypka: jest drobna, czerwona lub różowa. Czasem zlewa się, tworząc zaczerwienione obszary. Najpierw pojawia się na twarzy (np. na czole, za uszami), a potem przechodzi na tyłów i całe ciało. Może swędzić.
2. Nie ma leczenia przyczynowego różyczki
Terapia polega tylko na łagodzeniu objawów. Organizm z czasem (po 1-2 tygodniach) sam powinien poradzić sobie z wirusem. Choremu podaje się leki przeciwgorączkowe, czasem preparaty łagodzące ból gardła.
Uwaga! Najskuteczniejszą metodą zapobiegania różyczce jest szczepionka. Podaje się ją dziecku w 13-14 miesiącu życia (szczepienie uzupełniające w 10. roku życia). Powinny ją również rozważyć kobiety przygotowujące się do ciąży (o ile nie mają przeciwciał - odpowiednie badanie może zlecić ginekolog). W Polsce szczepionkę przeciw różyczce podaje się w formie szczepionki skojarzonej (przeciw różyczce, śwince i odrze).
3. Niestety, u dorosłych często wywołuje poważne powikłania
W przypadku kobiet różyczka niebezpieczna jest w ciąży. Bez trudu może przeniknąć przez łożysko i doprowadzić do powstania wad rozwojowych, poronienia lub obumarcia płodu. Dlatego nawet tym kobietom, które były szczepione przeciwko różyczce zaleca się ostrożność i niekontaktowanie się z osobami zakażonymi.
U niektórych dorosłych mężczyzn natomiast różyczka może wywołać powikłanie w postaci zapalenia jąder, które bywa przyczyną niepłodności. To jednak zdarza się dość rzadko.
Zobacz też:
Z jakich szczepień powinni korzystać dorośli?
Jak wygląda odra?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
