Wypadanie płatka zastawki dwudzielnej

Wraz z wiekiem głos zmienia się. Maleje jego skala, zmienia się modulacja, słabnie natężenie. Lecząc się u lekarza logopedy lub foniatry możemy powstrzymać tempo rozwoju Presbylaryngis /fot. Shutterstock
Zastawka mitralna (dwudzielna) oddziela lewy przedsionek od lewej komory serca. Jej zadaniem jest niedopuszczenie do przepływu zwrotnego podczas skurczu komór. Niemal u 90% osób podczas badaniu echo wykrywa się niewielki przepływ zwrotny przez tę zastawkę... Co oznacza ta choroba?
/ 30.12.2010 11:53
Wraz z wiekiem głos zmienia się. Maleje jego skala, zmienia się modulacja, słabnie natężenie. Lecząc się u lekarza logopedy lub foniatry możemy powstrzymać tempo rozwoju Presbylaryngis /fot. Shutterstock

Nie jest tak źle

Tak naprawdę, wypadanie jednego bądź obu płatków zastawki mitralnej (zespół Barlowa), spotyka się u 1-2% wszystkich ludzi. Kwestia kryteriów rozpoznania schorzenia nie jest jednak jasno określona, stąd pewien procent nadinterpretacji w rozpoznawaniu. Badanie USG, stosowane podczas diagnostyki wymaga umiejętnej oceny, dokonanej przez doświadczonego lekarza. Należy między innymi wziąć pod uwagę, że u osób młodych płatki zastawki są giętkie i uginają się podczas skurczu komór, co może stwarzać wrażenie ich wypadania. Także niewielki „przeciek” - w granicach fizjologii, nie uprawnia do rozpoznania zespołu Barlowa.

Zobacz też: Czy sportowiec może mieć zawał serca?

Dlaczego dochodzi do wypadania płatka zastawki mitralnej?

Przyczyn może być bardzo wiele. U części chorych są one nieuchwytne – płatki ulegają niewielkiemu zwyrodnieniu, które sprawia, że stają się bardziej giętkie, zmieniają swoją długość i kształt. Uszkodzeniu może też ulec pierścień otaczający zastawkę bądź struny ścięgniste – napinające ją podczas zamykania.

Ze znanych przyczyn chorobowych możemy wymienić: chorobę reumatyczną, toczeń układowy, skrobiawicę, sarkoidozę, zespół Marfana, zespół Ehlersa–Danlosa, zwyrodnienie związane ze zwapnieniem płatków zastawki lub pierścienia mitralnego, zapalenie wsierdzia, chorobę niedokrwienną serca, kardiomiopatie oraz wrodzone nieprawidłowości w obrębie serca.

Objawy i rozpoznanie

Na szczęście większość przypadków przebiega bezobjawowo. Czasem wprawne ucho lekarza może podczas osłuchiwania pacjenta wychwycić szmer skurczowy (zazwyczaj późnoskurczowy) lub też klik śródskurczowy, nasuwający podejrzenie choorby. U części pacjentów, pojawiają się niezbyt nasilone objawy, takie jak: dyskomfort lub ból w klatce piersiowej, duszność (zwłaszcza po znacznym wysiłku), uczucie zmęczenia i omdlenia.

Najczęściej wypadanie płatka zastawki dwudzielnej jest rozpoznawane podczas badania echokardiograficznego. Czasem, celem określenia tolerancji wysiłku wykonuje się też próbę wysiłkową, aby wykazać jak zmienia się przeciek w zależności od tempa pracy serca. Najdokładniejszym badaniem określającym budowę i funkcję serca jest rezonans magnetyczny, niemniej w diagnostyce zespołu wypadania płatka zastawki dwudzielnej jest stosowany rzadko.

Zobacz też: Wady serca u dorosłych

Leczenie

Pacjenci zazwyczaj nie wymagają leczenia. Choć dolegliwość wydaje się błaha, należy jednak mieć na uwadze, że predysponuje ona między innymi do: zaburzeń rytmu serca, infekcyjnego zapalenia wsierdzia, epizodów zakrzepowo-zatorowych (w tym niedokrwienia mózgu) - nie można więc o niej zapominać, ani jej lekceważyć.

Kontrola lekarska powinna odbywać się nie rzadziej niż co 3-5 lat lub częściej, według zaleceń lekarza. Jeśli u osoby z zespołem Barlowa pojawiają się objawy kliniczne (np. ból) zawsze wymagana jest konsultacja specjalistyczna.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA