Infekcje bakteryjne, wymagające stosowania antybiotyków, tak częste w okresie jesienno-zimowym, bardzo osłabiają nasz organizm. W tym czasie bardzo często sięgamy po preparaty zawierające minerały, aby wspomóc nasz organizm. Jednak stosowanie antybiotyków i suplementów łącznie nie zawsze jest dla nas korzystne i nasze dobre chęci czasem „nie wychodzą nam na zdrowie”.
Czym są minerały?
Składniki mineralne są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania i rozwoju organizmu. Ze względu na zapotrzebowanie dzienne możemy podzielić je na: makroelementy (ponad 100mg) oraz mikroelementy (znacznie mniej niż 100 mg). Do makroelementów należą: wapń, potas, sód, magnez, chlor, siarka, fosfor. Natomiast do mikroelementów zaliczamy: żelazo, jod, fluor, cynk, miedź, chrom, selen, mangan, molibden. Zarówno makro-, jak i mikroelementy są nieustannie tracone, dlatego muszą być dostarczane do organizmu. W większości przypadków zróżnicowana dieta pozwala uzupełnić straty. Czasem jednak nasz organizm potrzebuje wsparcia i musimy zażywać suplementy.
Przeczytaj też: Co podkrada wapń z twojego organizmu?
Antybiotyki a minerały – oddziaływania
Przyjmowanie dwóch preparatów jednocześnie bardzo często powoduje wystąpienie interakcji. Tak jest też podczas łącznego stosowania niektórych antybiotyków i preparatów uzupełniających niedobory składników mineralnych.
Stosowanie ich równocześnie prowadzi do wytworzenia związków kompleksowych lub soli nierozpuszczalnych w wodzie. W wyniku tego zjawiska dochodzi do zmniejszenia lub całkowitego zablokowania wchłaniania antybiotyku z przewodu pokarmowego do krwi, a to prowadzi do osłabienia działania leczniczego antybiotyku, a czasem do jego całkowitego zaniku.
Przeczytaj też: Antybiotyki a alkohol
Jest to sytuacja niebezpieczna, ponieważ terapia antybiotykiem jest nieskuteczna, nasz organizm musi sam radzić sobie z zakażeniem. Równocześnie bakterie nabierają oporności na stosowany antybiotyk.
Efekt ten dotyczy w największym stopniu następujących leków przeciwbakteryjnych:
- tetracyklin, np. chlorotetracyklina, demeklocyklina, klomocyklina, metacyklina, minocyklina.
- fluorochinolonów, np. ciprofloksacyna, ofloksacyna, pefloksacyna, norfloksacyna, lewofloksacyna.
Zachowaj odstępy czasowe
Podczas przyjmowania tych antybiotyków należy również zwrócić uwagę na przyjmowane pokarmy. Jedzenie pokarmów bogatych w wapń bezpośrednio po lub przed przyjęciem antybiotyku powoduje taki sam efekt.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
