Aloes jest wiecznie zielonym sukulentem z rodziny liliowatych, w Europie jest znany od wieków, jednak nie każdy wie jak go uprawiać ani jakie właściwości posiada. Istnieje około 180 gatunków aloesu, występują one na wszystkich kontynentach. W Europie jest znany od 1700 roku.
W mieszkaniach kwitnie bardzo rzadko. Nie znosi przymrozków.
Co ma lecznicze właściwości?
Surowcem leczniczym jest sok ze świeżych liści. Liście trzyletnie służą do otrzymywania wodnych wyciągów zawierających tzw. stymulatory biogenne.
Jak można wykorzystać aloes?
Przed zastosowaniem aloesu do celów leczniczych należy go nie podlewać w lecie przez dwa tygodnie, a w zimie co najmniej przez miesiąc.
Zobacz też: Przygotowanie ziół do użycia zewnętrznego
Proszek z suchych liści
Jednorazowo 0,1–0,2 g w opłatku wieczorem z ½ szklanki płynu jako środek przeczyszczający (purgans), 20–30 mg jednorazowo 2–3 razy dziennie jako stomachicum (na żołądek) pobudzające łaknienie.
Zobacz też: Które zioła wspomagają układ pokarmowy?
Wyciąg z aloesu
W dawce ½ - 1 łyżeczki na ½ szklanki wody wieczorem jako purgans; 5–10 kropli na żołądek. Preparaty: Alax (Herbapol), Biostymina (Herbapol, ampułki 2 ml). W dychawicy oskrzelowej po 1–1,5 ml dziennie w ciągu 10–15 dni następnie ta sama dawka co drugi dzień. Ogółem 25-35 wstrzyknięć.
Sok ze świeżych liści aloesu
Doustnie po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie 30 minut przed jedzeniem jako środek żołądkowy i przeciwgorączkowy. Zewnętrznie w postaci przymoczek, okładów w różnych dermatozach, jako maść w oparzeniach termicznych i promieniami rentgena.
Napar z suchych liści
Łyżeczka (na szklankę wrzątku) dziennie jest dobrym środkiem żołądkowym, wątrobowym i trawiennym. Sproszkowany liść działa podobnie jak piołun. Szczyptę na końcu noża zaparzyć w 100 cm3, odstawić do naciągnięcia i przecedzić. Stosuje się do przemywania przy schorzeniach rogówki oka i ropnych stanach zapalnych spojówki. Należy również wypić 2–3 takie porcje dziennie.
Nalewka spirytusowa na świeżym liściu
Dobry środek gojący przeciw ropniom i ropiejącym ranom. Niekiedy wystarczy napar na sproszkowanym liściu stosowany w formie okładu. Nalewkę spirytusową, podobnie jak wino z aloesu i sproszkowany aloes, należy przechowywać w opakowaniach ciemnych, szczelnych i z dala od światła.
Artykuł powstał na podstawie książki Jadwigi Górnickiej „Apteka natury”, Raszyn 2004.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!