Czym Technika Alexandra różni się od znanych metod relaksacyjnych?
Technika Alexandra jest metodą uczącą świadomego powrotu do rozluźnienia po momencie stresu oraz ciągłego poszukiwania większej swobody ruchu i oddechu.
Jej zadaniem jest przywrócenie tych procesów do naturalności, w dużym stopniu zatracanej na skutek pośpiechu, stresu i obaw, utrwalających tendencję do wkładania w wykonywaną czynność zbyt dużego wysiłku i niepotrzebnych napięć mięśniowych.
W odróżnieniu od znanych metod relaksacyjnych Technika Alexandra uczy przede wszystkim swobody w ruchu i działaniu.
Zobacz też: Co leczy Technika Alexandra?
Alexander i jego wnikliwe obserwacje
Jej twórca – Frederick Matthias Alexander (1869-1955) – był australijskim aktorem. Dotknięty wciąż powracającą chrypką, kończącą się zanikaniem głosu podczas występów, rozpoczął, trwający kilka lat, proces samoobserwacji.
Rezultatem jego pracy były bardzo istotne spostrzeżenia. To, co początkowo wydawało się problemem dotyczącym głosu i jego “sposobu używania”, okazało się obejmować zespoły nadmiernych napięć i przykurczy mięśniowych w całym ciele, a więc było problemem “używania całego ciała”.
W dodatku, ponieważ już sama myśl o recytacji wywoływała nadmierne napięcia mięśni, ważne więc było i podejście mentalne, czyli - “używanie umysłu”.
W ten sposób F.M. Alexander przyłączył się do pierwszych tendencji XX-ego wieku mających na celu powrót do traktowania organizmu ludzkiego jako psychofizycznej jedności.
Odkrycie Alexandra polegało przede wszystkim na stwierdzeniu, że nie tylko on podczas recytacji, ale każdy z nas, przy wykonywaniu nawet najdrobniejszej czynności – umysłowej czy fizycznej – wkłada w nią często zbyt wiele wysiłku (tj. nadmierne napięcia mięśniowe, które w dużym stopniu mogą ograniczać zamierzony efekt).
Zobacz też: Jak wyglądają zajęcia z Techniki Alexandra?
Przykład z codziennego życia
Zaobserwujmy na przykład osobę idącą w kierunku przystanku autobusowego, która na widok zbliżającego się autobusu, zaczyna biec. W momencie dodatkowego wysiłku typowe będzie odchylenie głowy do tyłu i w dół, wciśnięcie jej w ramiona oraz pochylenie do przodu górnej partii tułowia. Na pewno nie sprzyja to mobilności ciała i swobodzie oddechu.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
