Jakie są funkcje wizualizacji?

Kwaśne soki żołądkowe przemieszczają się do wrażliwego przełyku, a następnie do gardła,powodując jego ból i pieczenie/ fot. Fotolia
Możemy wyróżnić cztery podstawowe funkcje wizualizacji: terapeutyczną, diagnostyczną, profilaktyczną i dydaktyczną. Doceniana jest szczególnie ta pierwsza, która stymuluje układ nerwowy i mięśniowy pacjenta, pomaga m.in. w pracy z osobami z porażeniem mózgowym i chorymi psychicznie. 
/ 16.05.2011 15:53
Kwaśne soki żołądkowe przemieszczają się do wrażliwego przełyku, a następnie do gardła,powodując jego ból i pieczenie/ fot. Fotolia

Funkcje wizualizacji

Na podstawie dostępnej literatury, a także własnych doświadczeń rewalidacyjno-terapeutycznych, uważam, że wizualizacja ma cztery podstawowe funkcje:

  • terapeutyczną,
  • diagnostyczną,
  • profilaktyczną,
  • dydaktyczną.

Większość autorów opisuje przede wszystkim funkcję terapeutyczną, gdyż wizualizację stosuje się przede wszystkim w terapii. Jednak aby uzyskać pełniejszy obraz istoty wizualizacji, nie można pominąć pozostałych funkcji.

Zobacz też: Czym jest wizualizacja?

Terapeutyczna funkcja wizualizacji

Docenia się funkcję terapeutyczną wizualizacji i stosuje się ją w pracy z niemal każdą grupą pacjentów.

Wizualizacja jako przeżycie wielozmysłowe wspomaga proces uświadamiania sobie obrazu własnego ciała, ułatwia wypracowanie jego nowej percepcji. Jest więc bardzo przydatna w pracy z osobami, u ktorych percepcja ciała jest z jakiś powodów zaburzona, np. w wypadku zaburzeń ze strony analizatora wzrokowego, w  porażeniu mózgowym, w niektórych chorobach psychicznych.

Zaletą wizualizacji jest też „rozwijanie ruchu akinetycznego (ruch wyobrażony, wyobrażeniowo ujmowany przez podmiot, ruch narządu lub części ciała, również w sytuacji, gdy chory jest unieruchomiony i nie może wykonywać rzeczywistych ruchów)” (Paul-Cavailler, 1992, s. 70).

Wizualizacja stymuluje układ nerwowy i mięśniowy mimo braku rzeczywistej aktywności fizycznej.  Wizualizacja może zatem być przydatna na przykład w pracy z osobami po niektórych urazach narządu ruchu oraz u osób bardzo silnie zahamowanych psychoruchowo, które nie mają wielu okazji do spontanicznej aktywności motorycznej.

Zobacz też: Wizualizacja - proces świadomy?

Marzenia dziecka

S. Siek (1989, s. 213) podaje za H. Massem, że całe nieświadome życie człowieka przebiega pod postacią wyobrażeń i obrazów. Małe dzieci cały czas marzą na jawie i te marzenia uważają za fragmenty rzeczywistości. Rodzice, ucząc je rzeczywistości, równocześnie oduczają je od marzeń. Produkcja marzeniowa zostaje więc stłumiona, a ponieważ za pomocą marzeń wyraża się życie nieświadome, wraz z ich stłumieniem zostają stłumione także pewne aspekty przejawiania się tego, co nieuświadomione.

Metoda wizualizacji umożliwia nie tylko wgląd i uświadomienie sobie treści zawartych w podświadomości, ale i zmianę treści nieświadomych nie tyle poprzez zmianę przeżytych faktów, ile sposobu opracowywania przeżyć.

Fragment pochodzi z książki „Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii” autorstwa Joanny Gładyszewskiej-Cylulko (Wydawnictwo Impuls, 2010). Publikacja za zgodą wydawcy.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA