Nie byłoby krwi, gdyby nie układ krwiotwórczy. Składa się on przede wszystkim ze szpiku kostnego, gdzie u dorosłej osoby powstają wszystkie komórki krwi, a większość również dojrzewa. Do innych jego elementów należą m.in. grasica, węzły chłonne i śledziona.
Białaczka u osób w starszym wieku
O białaczce mówimy wtedy, gdy dochodzi do nieprawidłowego, nowotworowego rozrostu białych krwinek, które następnie dostają się ze szpiku do krwi („choroba białej krwi”). U dorosłych najczęstszą białaczką jest przewlekła białaczka limfocytowa B-komórkowa. Zachorowania dotyczą głównie osób w wieku 65-70 lat, jedynie 10% przypadków ma miejsce przed 55 r.ż. U ponad połowy pacjentów nie ma objawów, a o chorobie informuje jedynie nieprawidłowy wynik morfologii krwi.
U pozostałych występują tzw. objawy ogólne: chudnięcie, gorączka bez współistniejącej infekcji, poty nocne, osłabienie i męczliwość. Przebieg choroby jest bardzo różny. U części jest on łagodny, z czasem przeżycia nawet 20-letnim; u innych niestety już po 2-3 latach dochodzi do zgonu. U osób z cięższą postacią choroby stosuje się chemioterapię.
Czytaj też: Rak jelita grubego - coraz powszechniejszy nowotwór
Chłoniak w powiększonym węźle
Chłoniaki to nowotwory węzłów chłonnych. Dzielą się na dwie duże grupy: ziarnicę złośliwą oraz chłoniaki nieziarnicze. W przypadku obu tych grup chłoniaków istnieją 2 szczyty zachorowania, a drugi przypada na 50-55 r.ż.. Z chłoniaków nieziarniczych u starszych dorosłych występują głównie typy o niskiej lub pośredniej złośliwości, a średni czas przeżycia wynosi kilka lat. Najczęstszym objawem jest niebolesne powiększenie węzłów chłonnych, u części pacjentów mogą wystąpić także objawy ogólne, takie same jak przy białaczkach. Tutaj również podstawą leczenia jest chemioterapia.
Nowotwór, który "zjada" kości
Szpiczak mnogi jest nowotworowym rozrostem komórki, która w normalnych warunkach produkuje przeciwciała odpornościowe (czyli tzw. plazmocyta). Szczyt zachorowań przypada na 6 dekadę życia. Najczęstszym objawem jest ból kostny kręgosłupa, miednicy i żeber (a rzadziej kończyn), któremu mogą towarzyszyć nietypowe złamania (zwane patologicznymi).
Dzieje się tak, ponieważ szpiczak mnogi niszczy kość. Ponadto występują objawy uszkodzenia nerek, które są „zatykane” przez powstające w dużej ilości nieprawidłowe fragmenty przeciwciał (zwane białkiem Bence’a-Jonesa), oraz objawy obniżonej odporności organizmu, czyli nawracające zakażenia. U 10% osób choroba przebiega łagodnie i nie wymaga leczenia; w pozostałych przypadkach przeżycia wynoszą nawet po jego zastosowaniu jedynie 3-4 lata.
Czytaj więcej: Jakie nowotwory pojawiają się najczęściej w starszym wieku?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
