Spójrzmy szerzej na pole widzenia
Istnieją choroby, w których pacjent przestaje widzieć część obrazu. Na przykład patrząc na wprost nie widzi czegoś, co dzieje się w bok od niego, chyba, że skieruje wzrok w tamtą stronę. Takie przypadki pozwala wykryć badanie pola widzenia (perymetria), czyli pola, które pacjent widzi, cały czas patrząc w jeden, centralny punkt.
Jak wygląda badanie pola widzenia?
Wymaga ono współpracy i skupienia osoby badanej. Istnieją różne warianty, zasadniczo jednak przebieg jest podobny. Pacjent umieszcza głowę w nieruchomym oparciu, jedno oko jest zasłonięte, drugie zaś ma patrzeć cały czas w jeden punkt. W czasie kilkuminutowego badania, pacjentowi wyświetlany jest znaczek świetlny w różnych miejscach pola widzenia i/lub o różnej intensywności. Cała praca pacjenta ma polegać na dawaniu sygnału (zazwyczaj naciskając przycisk), gdy zobaczy znaczek świetlny. W ten sposób powstaje mapa pola widzenia (osobna dla każdego oka), na którą nanoszone są punkty, które pacjent zobaczył oraz, te przy których nie zareagował. Te ostatnie stanowią ubytek w polu widzenia. Np. w jaskrze ubytek ten jest początkowo zlokalizowany w okolicy nosowej pola widzenia oraz w środku. Najdłużej utrzymuje się widzenie skroniowe.
Uzupełnieniem perymetrii jest kampimetria, wykrywająca małe ubytki, głównie w centralnym polu widzenia. Badanie i współpraca pacjenta wyglądają podobnie jak w klasycznej perymetrii.Pamiętajmy także, że prawidłowo przeprowadzone badanie powinno być poprzedzone badaniem ostrości wzroku, aby pacjent w ogóle miał szansę zobaczyć prezentowane punkty świetlne.
Zobacz też: Badanie ostrości wzroku
Prawidłowe wyniki
Wynik jest przedstawiany w postaci graficznej, jako mapa. Oko zdrowe ma „najszersze” pole widzenia od strony skroniowej – około 85 stopni, zaś najmniejsze od góry – 45-50 stopni. Od dołu jest to zazwyczaj 65-70 stopni, a od strony nosa 55-60 stopni.
Kiedy wykonywane jest badanie pola widzenia?
Jak już wspomniano klasycznym zastosowaniem jest diagnostyka i monitorowanie jaskry. Ponadto perymetrię wykorzystujemy w: innych chorobach nerwu wzrokowego, chorobach neurologicznych (guzy wewnątrzczaszkowe), chorobach naczyniówki i siatkówki (np. odwarstwienie, zwyrodnienie plamki związane z wiekiem), czasem także przy niskiej ostrości wzroku, nadciśnieniu tętniczym i diagnostyce bólu głowy.
Polecamy: Na czym polega badanie dna oka?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
