Komu pomóc najpierw?
Ocena stanu poszkodowanych w wypadku samochodowym rozpoczyna się w momencie przybycia ratowników na miejsce zdarzenia. Najpierw dokonuje się wstępnej selekcji. Wszyscy chorzy, którzy są w stanie samodzielnie się poruszać, mogą poczekać z otrzymaniem pomocy.
Najważniejsze, aby zidentyfikować osoby priorytetowe, wymagające pomocy natychmiast. Po sprawdzeniu stanu świadomości ratownicy oceniają drożność dróg oddechowych, oddech i układ krążenia.
Polecamy: Zaburzenia oddychania w czasie snu
Co wolno, a czego nie?
W miarę możliwości wstępną ocenę przeprowadza się u pacjenta w pozycji zastanej - nawet jeśli znajduje się on nadal w pojeździe. Kiedy chory nie mówi lub jest nieprzytomny, należy ocenić drożność dróg oddechowych.
Z powodu ryzyka uszkodzenia kręgosłupa szyjnego nie wolno udrażniać dróg oddechowych przez odchylenie głowy do tyłu u żadnego chorego po urazie. Należy zastosować manewr wysunięcia żuchwy.
Badanie oddechu
Zazwyczaj jeden z ratowników udrażnia drogi oddechowe i stabilizuje kręgosłup szyjny, a drugi ocenia oddech. Badający powinien ocenić ruch powietrza wdechowego i wydechowego poprzez oglądanie, słuchanie i próbę wyczucia oddechu. Można to wykonać zbliżając ucho do ust nieprzytomnego chorego i próbując ocenić częstość i głębokość oddechów.
Dodatkowo ocenę uzyskuje się poprzez oglądanie ruchów klatki piersiowej oraz wyczucie ruchu powietrza na skórze policzka zbliżonego do ust chorego.
Gdy oddech jest za słaby
W przypadku niewystarczającej wentylacji – mniej niż 12 oddechów na minutę lub oddech za płytki - drugi ratownik powinien natychmiast podjąć wspomaganie oddechu poprzez podłączenie tlenu oraz użycie maski twarzowej i worka ambu.
W takim wspomaganym oddechu ważna jest odpowiednia częstość oddechu – optymalnie jest to 10 oddechów na minutę, czyli mniej więcej co 6 sekund. Jeśli nie ma oddechu, należy niezwłocznie wydobyć poszkodowanego z samochodu i rozpocząć akcję reanimacyjną.
Akcja reanimacja
Po zapewnieniu drożności dróg oddechowych i wydolnego oddechu należy zbadać tętno na tętnicach promieniowych. Po jego stwierdzeniu należy ocenić czy nie jest ono za szybkie (>120/min) lub za wolne (<60/min) oraz jaki ma charakter (wypełnienie, regularność).
Polecamy: Resuscytacja niemowlęcia i małego dziecka
Masaż serca
W przypadku braku wyczuwalnego tętna powinno się natychmiast rozpocząć masaż serca. Podczas poszukiwania tętna na tętnicy promieniowej należy zwrócić uwagę na kolor skóry, jej temperaturę i nawrót kapilarny. To bowiem pośrednio świadczy o stanie układu krążenia.
Blada, zimna, wilgotna skóra, nitkowaty puls na tętnicy promieniowej oraz zaburzenia świadomości są najpewniejszymi objawami zmniejszonej perfuzji, czyli wstrząsu.
Udrożnienie dróg oddechowych, ocena oddechu i krążenia aby były przeprowadzone poprawnie i sprawnie, wymagają odpowiedniego przeszkolenia.
Każdy może udzielić pierwszej pomocy - należy tylko znać podstawowe zasady. Ważne, aby pamiętać, że nie udzielenie żadnej pomocy jest gorsze niż udzielenie jej w miarę własnych możliwości i wiedzy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
