Co to jest schizofrenia?

Rozróżnienie pomiędzy klasterowym a napięciowym bólem głowy nie powinno nastręczać problemów lekarzowi
Schizofrenia jest zaburzeniem o różnorodnych objawach klinicznych. Dotyka około 1% populacji. Zazwyczaj pierwszy raz ujawnia się u ludzi stosunkowo młodych, wchodzących dorosłe życie. Mimo iż symptomy choroby zostały dokładnie opisane, jej istota wciąż stanowi zagadkę dla naukowców i lekarzy...
/ 26.07.2010 16:10
Rozróżnienie pomiędzy klasterowym a napięciowym bólem głowy nie powinno nastręczać problemów lekarzowi

Schizofrenia to zaburzenie pracy mózgu, charakteryzujące się występowaniem charakterystycznych i specyficznych objawów klinicznych. Jej rozpowszechnienie w populacji wynosi około 0,5-1,5%, jest to więc choroba stosunkowo często spotykana. Ryzyko zachorowania jest takie samo dla obu płci, ale charakterystyczne jest jej wcześniejsze występowanie wśród mężczyzn. Zwykle ujawnia się ona u nich w wieku od 15 do 24 lat, podczas gdy u kobiet najczęściej pomiędzy 25, a 34 rokiem życia. Bardzo rzadko choroba pierwszy raz manifestuje się poniżej 15 roku życia, natomiast możliwy jest jej początek nawet w wieku 45 lat, co dotyczy około 15% przypadków.

Rozszczepienie umysłu

Jej nazwa pochodzi od łacińskich słów "schizein" i "phrein", co oznacza "rozszczepienie umysłu". Nie należy jednak tego rozumieć jako posiadanie przez chorego kilku osobowości lecz dezintegrację jego osobowości wyrażającą się jako niespójność pomiędzy różnymi sferami życia psychicznego takimi jak czynności poznawcze, emocje czy motywacja. Dezintegracji ulega również sfera kontaktów międzyludzkich, porozumienie z chorym staje się coraz trudniejsze a jego zachowanie coraz mniej przewidywalne i zrozumiałe dla otocznia.

Polecenie: Depresja bez depresji

Objawy charakterystyczne dla schizofrenii

Zazwyczaj dochodzą do tego tak zwane objawy wytwórcze, jak na przykład słyszenie głosów komentujących albo spierających się o słuszność podejmowanych przez chorego decyzji. Może także u niego wystąpić wrażenie, iż jego myśli stały się słyszalne dla osób postronnych albo są "nasyłane" choremu przez jakieś zewnętrzne źródło. Mówimy wtedy odpowiednio o urojeniach odsłonięcia albo oddziaływania. Stosunkowo często występuje także brak wglądu, czyli niemożność rozeznania co jest stanem faktycznym, a co treścią zmienioną przez jego chorobowe postrzeganie rzeczywistości. Wiąże się to z brakiem poczucia choroby i negowaniem potrzeby leczenia. Wśród innych objawów często występują zaburzenia myślenia oraz, co jest rzadsze, form ruchowych.

Etiologia nadal pozostaje zagadką

Naukowcy i lekarze od dawna zadają sobie pytanie o przyczynę występowania takiego zróżnicowania objawów chorobowych.

Ze względu na to, że jak dotąd nie wiemy przez jakie czynniki i w jaki sposób są one powodowane, nie możemy także stwierdzić czy schizofrenia jest jedną chorobą wywoływaną różnymi czynnikami czy też może jest to kilka bardzo podobnych do siebie chorób różniących się przyczyną.

Stosunkowo mało prawdopodobne wydaje się, aby była to jedna choroba wywoływana jednym czynnikiem. W związku z tym schizofrenia nadal pozostaje swego rodzaju umowną jednostką kliniczną. Być może dopiero przyszłe badania naukowe pozwolą ostatecznie ustalić istotę tego zaburzenia.

Polecamy: Psychoterapia i jej historia

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA