Indywidualnie czy w grupie?
Terapia indywidualna i terapia w grupie przebiegają według podobnego schematu, jednak grupa jest w stanie dać poczucie szerszej akceptacji i zrozumienia i jest źródłem pozytywnych przykładów zmian.
Na pierwszym etapie terapii, bez względu na to, czy jest to terapia indywidualna, czy grupowa, konieczne jest zrozumienie, jak doświadczenia z przeszłości wpłynęły na nasze aktualne przekonania, zachowania, sposoby radzenia sobie w różnych sytuacjach. Podczas terapii zastosowanie mają wtedy różne formy pogłębionej psychoedukacji. Pozwala ona zrozumieć, jak funkcjonowała nasza rodzina, gdy byliśmy dziećmi, i jak to wpłynęło na nasz rozwój oraz na to, kim jesteśmy dziś.
Terapia grupowa – etapy
W terapii grupowej w tej początkowej fazie bardzo ważne są nowe, pozytywne doświadczenia związane z ludźmi – innymi uczestnikami terapii. Grupa pozwala poczuć się podobnym do innych, zrozumianym, wysłuchanym, zaakceptowanym. W grupie terapeuta określa jasne, zdrowe i przejrzyste reguły, członkowie dają sobie wzajemnie wsparcie, akceptują odmienność i potrzeby wszystkich z osobna.
W grupie łatwo o otwartość i dlatego podczas spotkań często pojawiają się silne emocje związane z trudnymi wspomnieniami czy wydarzeniami z życia, nad którymi pracuje się na kolejnym etapie terapii. (Podobne efekty mogą przynieść spotkania w grupie samopomocowej, bez udziału terapeuty, której członkowie uczą się takiego „bycia razem”, które służy ich rozwojowi.)
Tym kolejnym etapem jest pogłębiona praca terapeutyczna. Wspomnienia, głęboko zagrzebane i skrywane przez wiele lat, są często źródłem problemów – bolesną, niezagojoną raną. Terapia ma pozwolić jej zagoić się na tyle, by nie wpływała już na codzienne życie. Na tym etapie ważne jest znalezienie nowych rozwiązań w trudnych sytuacjach i relacjach. Dochodzi również do pozytywnych zmian w postrzeganiu samego siebie, jako bardziej niezależnego, silniejszego, mającego więcej możliwości człowieka. Zmianie ulegają schematy myślenia i przeżywania. Wśród osób, które już założyły własne rodziny, wzrasta świadomość tego, jak dotychczasowe zachowania i uwikłanie w rodzinę „pierwotną” wpływa na ich bliskich.
Trzeci etap koncentruje się na planowaniu i wdrażaniu drobnych zmian w życiu uczestników terapii. Rolą terapeuty i grupy na tym etapie pracy jest wspieranie osobistych planów każdego z uczestników.
Zobacz też: Czy mogę być Dorosłym Dzieckiem Alkoholika (DDA)?
Dlaczego warto wziąć udział w terapii grupowej?
Jak wynika z badań, osoby po terapii grupowej obserwują u siebie pozytywne zmiany w wielu aspektach codziennego życia. Przede wszystkim zmienia się ich postrzeganie siebie w relacjach z innymi: czują się pewniejsi, spokojniejsi, bardziej świadomi swojej wartości i swoich kompetencji. Jest to związane ze wzrostem poczucia emocjonalnej stabilności.
Uczestnicy terapii często opisują ten stan jako „wewnętrzny spokój”. Zaczynają częściej mówić o sobie pozytywnie i z dbałością i szacunkiem odnosić się do samych siebie.
Jednak te pozytywne zmiany nie zachodzą szybko. Wymagają czasu i pracy nad sobą ze strony każdego uczestnika terapii.
Terapia trwa zwykle od roku do trzech lat.
Zobacz też: Kim jest DDA?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
