Gdy dziecko straci rodzeństwo…

Jakie objawy u dziecka świadczą o tym, że nie radzi sobie z utratą rodzeństwa? Jak dziecko reaguje na śmierć bliskiej osoby? Co powinno nas zaniepokoić w zachowaniu malca? Czy dziecko przeżywa żałobę?

płacz dziecka

fot. Fotolia

Dziecko ma prawo przeżyć żałobę

Dorośli pragnęliby zaoszczędzić swoim pociechom doświadczeń związanych ze śmiercią i umieraniem. Nie jest to jednak możliwe. Żałoba to długotrwały proces, bolesny i nieodłączny element życia, spójna część rzeczywistości, do której dziecko również ma prawo. Jednocześnie jest to temat tabu, budzący grozę, szczególnie jeśli chodzi o dzieci, śmierć i żałobę.

Po czym rozpoznać, że dziecko nie radzi sobie z utratą rodzeństwa?

Zakres objawów jest niezwykle szeroki i wynika z indywidualnych różnic dotyczących rozumienia śmierci i umierania. Jest zależny od wieku dziecka, stopnia jego rozwoju psychospołecznego czy poziomu stabilizacji rodziny. Istotną kwestia jest to, jakie okoliczności towarzyszyły śmierci, kto i w jaki sposób przekazał rodzinie bolesną wiadomość.

W obserwacji zachowania dziecka warto zwrócić uwagę na: skrajne wycofanie, milczenie, smutek, apatię, ospałość, agresję, autoagresję czy tak zwane działania opozycyjno-buntownicze. Niepokojącym symptomem może być zachowanie, które z reguły rodzice traktują jako bardzo pożądane, a które cechuje grzeczność, uczynność, nie sprawianie kłopotów. Dziecko staje się bezproblemowe, skrajnie introwertyczne, niemal niewidoczne,  zamyka się w swoim intymnym świecie pełnym bólu i cierpi w samotności, aby nie sprawiać rodzicom dodatkowych zmartwień. Warto zwrócić uwagę na takie objawy jak: bezsenność, koszmary, lęki, moczenie nocne, bóle (najczęściej brzucha), regresję w zachowaniu, problemy z nauką czy w kontaktach z rówieśnikami.

Pojawienie się powyższych objawów powinno być dla rodzica sygnałem, że warto zwrócić się o pomoc do specjalisty

Zobacz też: Strata dziecka – problem społecznie nieakceptowany

Czy w każdej sytuacji utraty rodzeństwa powinniśmy udać się z dzieckiem do psychologa?

Po stracie dziecka w pierwszej kolejności to rodzice powinni udać się po pomoc. W trakcie konsultacji psychologicznych ze specjalistą rozumiejącym proces żałoby mają oni szansę dowiedzieć się, jak rozmawiać o stracie z żyjącym dzieckiem, jak odpowiadać na trudne pytania, czego unikać, jak postępować i co najważniejsze: na co zwracać szczególną uwagę. Z taką wiedzą mają szansę szybciej zareagować na pojawiające się zmiany w zachowaniu dziecka czy inne objawy.

Bezdyskusyjnie należy udać się z dzieckiem po pomoc w sytuacji, gdy jego rodzeństwo zmarło w wyniku samobójstwa lub dziecko było świadkiem tragicznego wydarzenia, w którym zginęło jego rodzeństwo. Obciążenie rodziny, zwłaszcza dziecka, jest w takiej sytuacji ogromne. Istnieje również duże prawdopodobieństwo pojawienia się objawów zespołu ostrego stresu lub zespołu stresu pourazowego, które konsekwencje mogą być bardzo negatywne i długotrwałe.

Zobacz też: Poronienie lub martwy poród – czego potrzebują rodzice po stracie?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA