Bóle i zawroty głowy
To najczęstsze działanie niepożądane leków stosowanych w psychiatrii. Działanie na mózg i na procesy, które w nim zachodzą powodują lekką dezorganizację w środku głowy. Może być to powodem bólu i szumu w głowie, a czasami nawet uczucia zawrotów głowy lub mdłości i nudności. Pomocna jest umiarkowana aktywność fizyczna (na przykład spacery) i częste przebywanie na świeżym powietrzu. Zwiększa to dopływ tlenu do mózgu i pomaga uporać się z bólem przy minimalnej pomocy leków przeciwbólowych.
Trudności z koncentracją
Trudność w zapamiętywaniu niewielkiej listy zakupów albo numeru ulicy, pod który się wybieramy to dość kłopotliwe skutki uboczne leczenia psychiatrycznego. Zdolność zauważenia pewnych szczegółów może być zmniejszona, ciężej będzie skupić uwagę na czymś konkretnym. Może też wystąpić uczucie „zagubienia w czasie” – polega to na tym, że 15 minut może się dłużyć w nieskończoność albo kilka godzin minie w mgnieniu oka. Dobrym sposobem na radzenie sobie z tym problemem są techniki relaksacyjne.
Polecamy: Jak się lepiej porozumieć w związku?
Senność i bezsenność
Sen to naturalny czas regeneracji dla mózgu. Może on wtedy odpocząć, poukładać wszystko, co wydarzyło się w ciągu dnia. Jeśli przyjmujesz leki psychiatryczne, Twój mózg pracuje na trochę innych zasadach – dyktowanych przez leki. W związku z tym czas odpoczynku mózgowego musi ulec zmianie – czasem się wydłuża, innym razem skraca. Tu bardzo ważna jest odpowiednia higiena snu – kładzenie się spać o tej samej porze i „przyzwyczajenie” mózgu do nowych warunków, wywołanych lekami.
Zmiany apetytu
W trakcie przyjmowania leków psychiatrycznych zmienia się ochota na jedzenie. To mózg jest organem, który kontroluje apetyt, we współpracy z żołądkiem oczywiście. Leki są zatem w stanie modyfikować głód – w obie strony. Może to prowadzić do gwałtownego tycia albo chudnięcia – a takie nagłe, niezamierzone zmiany nie są dobre dla organizmu. Musisz zatem ściśle kontrolować to, ile i co jesz.
Polecamy: Dawno temu w psychiatrii...
Zmiany nastroju
Gwałtowne wybuchy złości, nadmiernej radości czy smutku stale towarzyszą leczeniu psychiatrycznemu. Najdrobniejsza rzecz potrafi doprowadzić do ogromnego wzburzenia. Prowadzi to do ogólnego złego samopoczucia i czasami strachu przed własnymi reakcjami. Osoba, która przyjmuje leki psychiatryczne potrzebuje przede wszystkim spokoju i nadzoru nad własnymi emocjami. Tutaj może pomóc dobry kontakt z lekarzem lub terapeutą i stosowanie się do ich rad.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
