Jak wyjść z depresji? Wiemy, na czym polega skuteczne leczenie tej choroby!

młoda kobieta siedzi na ławce z zakrytą twarzą fot. Adobe Stock
Leczenie depresji to długa droga. Powód? Depresja depresji nierówna. A więc i terapia musi być w każdym przypadku nieco inna.
Magdalena Łuków / 30.08.2019 15:03
młoda kobieta siedzi na ławce z zakrytą twarzą fot. Adobe Stock

Współczesna medycyna dysponuje całym arsenałem bardzo skutecznych środków do leczenia depresji od najbardziej naturalnych, jak zmiana stylu życia po inwazyjne zabiegi przeprowadzane w szpitalach.

Metody leczenia depresji

Do wyboru mamy:

Dietę i ruch

Wiadomo już, że niektóre składniki odżywcze mają niezwykły wpływ na przebieg depresji. Należą tu:

  • witaminy z grupy B, głównie B3, czyli niacyna (np. mięso, jaja)
  • witamina D3 (np. ryby i produkty mleczne)
  • magnez (np. mleko, kakao, orzechy)

Natomiast podczas ruchu wydzielają się hormony szczęścia, czyli endorfiny, które poprawiają samopoczucie.

Światłoterapię

Dzięki niemu organizm produkuje witaminę D3, która wpływa znacząco na nasz nastrój.

Farmakoterpię

Z danych wynika, że prawidłowe leczenie, czyli dobranie preparatu i dawkowanie daje dobre rezultaty już przy pierwszej kuracji w 70 proc. Tylko u ok. 30 proc. chorych trzeba albo zmienić preparat, albo dodać leki wspomagające z innych grup.

Psychoterapię i psychoedukację

W leczeniu depresji ważne jest, by chory cały czas rozumiał, co się z nim dzieje. Poza tym, osamotnienie nie sprzyja leczeniu depresji.

Elektrowstrząsy

Metoda ta owiana jest złą legendą. Ale ostatnio wraca do łask. I choć sięga się po nią w ostateczności, czasami jej użycie bywa nieuniknione, gdy depresja jest ciężka, że zagraża życiu człowieka.

Różne odcienie depresji

Mimo to wychodzenie z depresji to wyzwanie nie lada. A 1.5 mln osób, które mają w Polsce już zdiagnozowaną tę chorobę, niekiedy tkwi w niej przez lata.

Wbrew pozorom, depresja niczym nie różni się bowiem od innych chorób, które dotykają duszę. I tak, jak w przypadku choroby dwubiegunowej czy schizofrenii, spektrum jej odcieni jest tak duże, jak liczba pacjentów, u których się ją diagnozuje.

Nie ma więc panaceum na każdą depresję. Jednego leku, który idealnie pasowałby do każdego pacjenta.

O depresji mówimy i wtedy, gdy ktoś ma okresowe, związany z porą roku spadki nastroju, tzw. depresję jesienną. Ale też wtedy, gdy z powodu ciąży cierpi na rozchwianie hormonalne czy też z nieznanych przyczyn nie ma ochoty do życia i myśli o samobójstwie.

Na kształt depresji wpływa jej:

1. ŹRÓDŁO

U jednych źródłem depresji będzie jakieś wydarzenie zewnętrzne jak choćby rozstanie z chłopakiem (tzw. depresja egzogenna), u innych zmiany biochemiczne zachodzące w samym organizmie, np. przy długotrwałej nieuleczalne chorobie czy choćby przedawkowanie leków lub alkoholu (tzw. depresja endogenna).

2. CZĘSTOTLIWOŚĆ I DŁUGOŚĆ EPIZODÓW DEPRESYJNYCH

U jednych epizody depresyjne będą się pojawiać sporadycznie i mijać po 2-3 dniach, u innych bardzo często i trwać po pół roku.

3. ICH NATĘŻENIE

A do tego towarzyszące depresji objawy mogą występować z bardzo różną siłą. Wg klasyfikacji ICD-10 (International Classification of Disease) epizody depresyjne podzielono bowiem na:

  • łagodne
  • umiarkowane
  • ciężkie
  • ciężkie z objawami psychotycznymi

Z depresją łagodną, zwaną inaczej subdepresją mamy do czynienia wówczas, gdy czujemy zmęczenie, zniechęcenie do pracy i spotkań towarzyskich, mamy gorszy apetyty i śpimy gorzej niż zwykle

W przypadku depresji umiarkowanej te objawy są znacząco już nasilone. Chory czuje zniechęcenie do życia, wyraźnie izoluje się od otoczenia zarówno w pracy, jak i poza nią. 

Epizody ciężkie bez objawów psychotycznych charakteryzuje z kolei bardzo silne uczucie przygnębienia, spowolnienie ruchowe. Chory miewa lęki i myśli samobójcze. Nie jest w stanie pracować i zupełnie izoluje się od rodziny i przyjaciół.

Depresja może mieć także postać ciężką z objawami psychotycznymi, takimi jak urojenia. Chory ma  poczucie winy i grzechu, omamy słuchowe. Czasami dochodzi u niego także do bezruchu, wręcz wpada w osłupienie.

Jak wyjść z depresji?

Aby więc wyjść z depresji, czyli:

  • zwalczyć jej objawy
  • odzyskać spokój, jaki odczuwaliśmy przed pojawieniem się depresji
  • i zapobiec jej nawrotom

trzeba zmierzyć się z bardzo skomplikowaną chorobą o bardzo zróżnicowanej etiologii i przebiegu. I w związku z tym, jak podkreślają psychitrzy, najlepiej od razu zastosować wiele metod leczenia.

W lżejszych przypadkach można ograniczyć się do zmiany stylu życia. Menu bogate w witaminy C, E, ale przede wszystkim z grupy B, w szczególności niacynę, czyli witaminę B3 uzupełnić o ćwiczenia na powietrzu, kąpiele leśne, słoneczne, wyjazd w tropikalne zakątki świata, spotkania z przyjaciółmi czy psychoterapię.

młoda kobieta siedzi na hamaku

W trudniejszych sytuacjach do tych oczywistych zmian trzeba już dodać farmako- i psychoterapię.

W najcięższych stanach depresyjnych nie obejdzie się bez hospitalizacji. Pobycie w szpitalu, gdzie chory będzie pod stałą opieką lekarską.

Dobry psychiatra – dobre leczenie

O tym, co będzie skuteczne w danym przypadku powinien jednak zdecydować lekarz. Bo choć wybór metod zależy oczywiście zarówno od naszego stanu, jak naszych preferencji, a leczenie psychiatryczne zawsze odbywa się ze świadomą zgodą pacjenta, lekceważenie depresji i działanie na własną rękę może być katastrofalne w skutkach. Chory, ale także jego najbliżsi muszą mieć też pełną świadomość wszystkich konsekwencji leczenia. Np. tego, jak ważne jest ciągłe przyjmowanie leków zgodnie ze wskazówkami lekarza.

Polecamy! Poznaj 6 kluczowych witamin, które pozwolą ci walczyć z depresjąKtóre leki na depresję są najskuteczniejszeKiedy spadek nastroju staje się depresją?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA