Nie każda osoba daje głośno znać o swoich emocjach i nie w każdym przypadku uda nam się z tzw. sygnałów niewerbalnych wyczytać, że możemy mieć do czynienia z depresją, niemniej jednak warto zapoznać się z typowymi oznakami obniżonego nastroju w wyglądzie i zachowaniu.
Postura i sylwetka
Z powodu zaburzeń motywacyjnych i zaburzeń łaknienia, postura i sylwetka osoby dotkniętej depresją może ulec zmianie. Częstsze jest chudnięcie pod wpływem tej choroby, niż przybieranie na wadze. Zazwyczaj chorzy tracą apetyt, zaniedbują posiłki, przestają dbać o odpowiednio urozmaiconą dietę, co odbija się na ich wadze i wyglądzie, jak również stanie zdrowia.
Sylwetka osoby, którą dotyka depresja, przechodzi podobne zmiany, jak jej pogarszający się nastrój. Dominuje postawa zamknięta, symboliczne odgradzanie się od otoczenia, np. przez częste zakładanie rąk na piersiach.
Sylwetka staje się przygarbiona i emanuje z niej brak energii, może też sygnalizować duże napięcie – wówczas można zaobserwować napięcie w mięśniach, zwłaszcza karku i ramion, zaciśnięte dłonie, zdarzają się też drobne natręctwa.
Przeczytaj też: Czy to przesilenie wiosenne?
Oczy przy depresji
Naukowcy zwracają uwagę na związek problemów z oczami a zaburzeniami psychicznym. Osoby z depresją częściej doświadczają objawów zespołu suchego oka, w związku z czym ich oczy mogą być przekrwione i zmęczone. Przy zespole suchego oka można odczuwać dyskomfort pod powiekami, swędzenie czy pieczenie oczu. Dodatkowo leki stosowane w depresji u niektórych pacjentów nasilają dolegliwości w obrębie oczu. Oczywiście zespół suchego oka może mieć wiele przyczyn, takich jak chociażby długotrwała praca przy komputerze.
Pantomimika, czyli sposób poruszania się
Jednym z objawów depresji jest też zaburzenie normalnej aktywności ruchowej. Rzadkie jest pobudzenie psychoruchowe (gdy osoba mówi i porusza się szybciej, energiczniej, nieco nerwowo), znaczenie częstsze są różne formy spowolnienia psychoruchowego, czyli poruszania się wolniej niż zwykle, jakby ospale lub z trudem. Takie same objawy dotyczą tempa mówienia.
Mowa
Mowa osoby z depresją staje się nie tylko odmienna niż zwykle, najczęściej przez wspomniane spowolnienie, ale też traci zwykłą melodyjność i charakterystyczny akcent. Zdania tracą intonację i zabarwienie emocjonalne, wypowiadane są dość monotonnie, jakby „na jednej nucie” – co sprawia wrażenie, jakby osobie, z którą rozmawiamy było wszystko jedno. Emanuje z niej obojętność i brak emocji. W ten sposób przejawia się apatia.
Przeczytaj też: Zioła na depresję
Twarz i mimika
Podobnie jak mowa, twarz traci zwykłą ekspresję emocjonalną, staje się mało plastyczna, zaczyna przypominać maskę. Mówi się nawet, że depresja nakłada człowiekowi maskę rozpaczy – co jest dość obrazowym ujęciem zaburzeń ekspresji. Charakterystycznym dla depresji grymasem jest tzw. fałda Verraguta, która dotyczy układu brwi. Konsekwencją zaburzeń łaknienia i zaburzeń snu może być poszarzała cera, cienie pod oczami, bladość skóry, itp.
Ubranie
Zmianie wraz z nastrojem ulega także odzież. Nie jest niczym niezwykłym, że dostosowujemy nasz strój do pogody, okazji i właśnie nastroju. W garderobie osób dotkniętych depresją mogą nagle zacząć dominować ciemne, smutne barwy (niezależnie od pory roku czy okazji). Elementem zaburzeń motywacyjnych i ogólnego zaniedbania może też być zaniechanie dbałości o higienę i czystość, noszenie niewyprasowanych czy zniszczonych ubrań. Podobnie zmianom może ulegać otoczenie chorego.
Treść artykułu została pierwotnie opublikowana 15.11.2009.
Więcej na podobny temat:
Jesienna chandra – czym jest, jak sobie z nią radzić?
Leki i naturalne sposoby na stres i depresję. Znajdź coś dla siebie
Czym jest nomofobia?
Aktywność fizyczna to świetny sposób na poprawę humoru! Wykorzystaj do Go Sport kod rabatowy
i ciesz się sportem z komfortem!
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
