Jak wywołać biegunkę? (plus domowe sposoby na zaparcia)

Odpowiednia ilość płynów

Dorosły powinien przyjmować codziennie ok. 2 litrów płynów. Indywidualne zapotrzebowanie zależy od naszej wagi, tego, czy jesteśmy aktywni, jak bardzo się pocimy, jaki jest stan naszego zdrowia (np. przy gorączce należy pić więcej niż zwykle) oraz tego, jaka jest temperatura powietrza.

Najlepsze w przypadku skłonności zaparć będą napoje niesłodzone oraz z małą zawartością cukrów naturalnych (soki lepiej odpuścić – wyjątek to te zawierające dużą ilość błonnika, o czym więcej w dalszej części galerii). Warto sięgać po wodę i napoje ziołowe (kawa odwadnia, a herbata – zwłaszcza mocna – zapiera, podobnie zresztą jak kakao).

Jeśli nie przepadasz za wodą, postaw na półpłynna dietę i w ramach posiłków przygotuj zupy oraz koktajle.

Błonnik w diecie

Kłopoty z wypróżnianiem to często efekt jadania zbyt wielu produktów wysokoprzetworzonych. Zawierają one mało błonnika. Ten zaś jest potrzebny, bo wspomaga perystaltykę jelit i czyści je. Pomaga też zachować odpowiednią konsystencję stolca. Odradzane są zatem dania wysokoprzetworzone, ale tez słodycze i kakao (działają zapierająco).

Polecane są za to warzywa, owoce i produkty pełnoziarniste. Można także dosypywać (np. do zup) błonnik w proszku.

Warto zadbać również o florę bakteryjną jelit. Ułatwią to jogurty, kefiry i kiszonki.

Co istotne, w przypadku spożywania produktów z dużą zawartością błonnika, należy pić spore ilości płynów. Błonnik wiąże wodę i jeśli ma jej za mało będzie powodował kłopoty trawienne: wzdęcia, ból brzucha, zaparcie.

Gimnastyka i inne aktywności

W przypadku małej ilości ruchu, jelita wolniej pracują (w efekcie treść pokarmowa trudniej się w nich przesuwa). Siedzący tryb życia sprzyja również nadwadze, a ta dodatkowo nasila skłonność do zaparć. By to zmienić warto zacząć się ruszać, najlepiej energicznie chodzić.

Według specjalistów ze Światowej Organizacji Zdrowia najlepiej jest robić 10 tysięcy kroków dziennie. Tymczasem większość z nas wykonuje ich zwykle ok. 2000 (i to zakładając, że prowadzimy choć trochę aktywny tryb życia).

Polecane aktywności to również jazda na rowerze, taniec, pływanie i inne aktywności fizyczne.

Zmiana przyzwyczajeń w toalecie

Oto kilka reguł, które pomogą uniknąć zaparć:

• Nie odkładaj na później. Gdy poczujesz potrzebę, skorzystaj z toalety. Powstrzymywanie potrzeby przyczynia się do rozwoju zaparć nawykowych – mimo diety bogatej w błonnik i wodę, może pojawić się problem z wypróżnianiem.
• Spędzaj w toalecie tyle czasu, ile potrzeba. Długie przesiadywanie osłabia odruch parcia (przyczynia się do zaparć) i przeciąża mięśnie odbytu (zwiększa się prawdopodobieństwo problemów z hemoroidami).
• Przy kłopotach z oddawaniem stolca, przyjmuj pozycję kuczną – opierając stopy na stołku przystawionym do toalety.

Zadbaj o zdrowie

Skłonność do zaparć występuje np. przy niedoczynności tarczycy, cukrzycy, chorobach płuc, a także stwardnieniu rozsianym i niektórych nowotworach. Jeżeli więc problem z zaparciami powraca i nie wynika np. z błędów dietetycznych – skonsultuj się z lekarzem i wykonaj badania, które pomogą wyjaśnić sytuację. W razie stwierdzenia nieprawidłowości, należy leczyć chorobę podstawową (z czasem skłonność do zaparć powinna ustąpić).

Podczas wizyty u lekarza można również zapytać o środki ułatwiające wypróżnianie.

Jeśli przyjmujesz jakieś leki, poinformuj o tym lekarza, ponieważ niektórych środki farmaceutyczne osłabiają perystaltykę jelit i sprzyjają zaparciom. Działanie takie mają m.in. środki z atropiną, niektóre leki przeciwskurczowe, uspokajające i psychotropowe. Jednym z rozwiązań może być zastąpienie wcześniej przepisanych leków takimi, które nie będą powodowały zaparć.