Czym jest punkcja lędźwiowa?
Punkcja lędźwiowa polega na wprowadzeniu igły do przestrzeni miedzy błoną pajęczą a rdzeniem kręgowym i wykonywana jest w obrębie kręgosłupa lędźwiowego. W przestrzeni tej znajduje się płyn mózgowo-rdzeniowy.
Technika ta wykorzystywana jest do wykonania znieczulenia do operacji (znieczulenie podpajęczynówkowe) lub w celu pobrania płynu do badań diagnostycznych. Choć jest to stosunkowo bezpieczny zabieg, nie jest wolny od powikłań. Najczęstsze z nich to zespół popunkcyjny znany także jako popunkcyjne bóle głowy.
Charakterystyka bólu
Ból głowy pojawia w ciągu najczęściej 1-2 dni po punkcji i jest umiejscowiony w okolicy czoła lub potylicy. Zazwyczaj nie ma dużego nasilenia i ustępuje samoistnie.
Ból popunkcyjny nasila się w pozycji siedzącej a zmniejsza w leżącej. Mogą mu towarzyszyć takie objawy jak: nudności, wymioty, dzwonienie w uszach, zawroty głowy, sztywność karku.
Zobacz też: Czym są popunkcyjne bóle głowy?
Kto może mieć takie powikłania?
Na powikłanie pod postacią zespołu popunkcyjnego narażone są szczególnie osoby młode i kobiety będące w ciąży.
Uważa się, że na częstość występowania tego powikłania mają wpływ takie czynniki jak: użyta igła punkcyjna czy pozycja pacjenta w trakcie punkcji. Dlatego obecnie stosuje się igły o bardzo małej średnicy, zakończone tak, aby nie rozrywały a jedynie rozsuwały tkanki przez które przechodzi igła. Najlepsza pozycja to z kolei taka, która jest pomiędzy całkowitym zgięciem a wyprostem.
Zobacz też: Jakie leki mogą powodować ból głowy?
Leżeć po punkcji?
W przeszłości zalecano aby po nakłuciu lędźwiowym osoba przez całą dobę leżała zupełnie płasko. Obecnie wiadomo, że takie postępowanie nie wpływa na częstość bólów głowy. Jest ono natomiast bardzo uciążliwe dla pacjenta i nie praktykuje się już tego typu postępowania po nakłuciu lędźwiowym.
Czy popunkcyjny ból głowy można wyleczyć?
W leczeniu popunkcyjnego bólu głowy zaleca się leki przeciwbólowe, takie jak paracetamol i paracetamol z kofeiną. Nie powinny być stosowane niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak aspiryna czy ibuprofen.
Chorym zaleca się leżenie w łóżku oraz odpowiednie nawodnienie.
Łata z krwi?
U osób, u których ból popunkcyjny trwa zbyt długo, wykonuje się tak zwaną „łatę z krwi własnej”. Zabieg ten polega na pobraniu krwi pacjenta z żyły oraz wstrzyknięciu jej powoli do przestrzeni zewnątrzoponowej w miejscu poprzedniego nakłucia. Następnie chorego obraca się na plecy i leży on przez około 30 minut.
Skuteczność tego zabiegu sięga 90%. Krew działa jak korek, który nie pozwala na ucieczkę płynu mózgowo-rdzeniowego oraz dobrze wpływa na regenerację nakłutej opony twardej.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
