Jak dziecko się zakaża?
Grzyby są bardzo powszechne w środowisku – zarówno zewnętrznym (w wodzie, ziemi, naszych domach), jak i w naszym organizmie (flora fizjologiczna). Noworodki i niemowlęta najczęściej chorują z powodu obecności komórek grzyba w środowisku domowym, zwłaszcza u matki. W szczególny sposób predysponowane do zakażeń są wcześniaki. Dzieci starsze – tzn. w wieku przedszkolnym i szkolnym, zazwyczaj zakażają się w wyniku kontaktu z rówieśnikami, także w miejscach takich jak baseny, sale gimnastyczne, toalety. Czynnikiem sprzyjającym zakażeniu jest długotrwała antybiotykoterapia oraz zaburzenia odporności (np. przy wrodzonych niedoborach odporności). Źródłem zakażenia oprócz ludzi, mogą być także zwierzęta.
Czy grzybica u dzieci jest groźna?
Grzybica u dzieci nie jest zazwyczaj groźna, zwłaszcza gdy mamy do czynienia ze zdrowym na co dzień dzieckiem. Choroba trwa dłużej i ma cięższy przebieg, im więcej występuje czynników jej sprzyjających, takich jak: źródło zakażenia obecne w domu, niedobory odporności, sterydoterapia, niewyrównana cukrzyca.
Jakich objawów poszukiwać?
Dwie główne grupy naszych wrogów to dermatofity i grzyby drożdżopodobne. Dermatofity mogą zająć skórę (także owłosioną) oraz paznokcie. Grzyby drożdżopodobne typowo umiejscawiają się na styku błon śluzowych i skóry, np. w jamie ustnej, sporadycznie mogą wywołać zakażenia układowe – dotyczące narządów wewnętrznych.
Zmieniona chorobowo skóra jest pokryta czerwonymi obrączkowatymi ogniskami. Są one nieco jaśniejsze w środku, zaś bardziej czerwone na obwodzie. Zmiany mają tendencję do rozsiewu, co jest dość charakterystyczne dla grzybic skóry. Czasem wokół zmian obserwujemy także pęcherzyki, krostki i grudki. Towarzyszy temu różnie nasilony świąd (zazwyczaj niewielki).
Zobacz też: Jak skutecznie leczyć grzybicę skóry?
Częsta, zwłaszcza u starszych dzieci, jest grzybica stóp. Zmiany mogą przyjmować różny wygląd, zależnie od typu grzybicy. Najczęściej umiejscawiają się między palcami lub na powierzchni podeszwowej stopy – skóra jest zaczerwieniona, czasem pojawiają się grudki lub krostki.
Grzybica skóry głowy to najczęstsza przyczyna utraty włosów u dzieci w wieku 2 – 10 lat. Zmiany mogą być bardzo różne, włosy są ułamane. W przypadku uczulenia występuje obrzęk i zmiany rumieniowe.
Grzyby drożdżopodobne najczęściej powodują pleśniawki w obrębie jamy ustnej, zapalenia kącików ust oraz zapalenie pieluszkowe skóry. Zdarza się, że zmiany dotyczą paznokci (żółtawe zabarwienie płytek paznokciowych i punkcikowate wgłębienia), przede wszystkim u dzieci ssących palce, które mają zmiany w obrębie jamy ustnej.
Niewielkie (1 – 3 cm), różnokolorowe (czerwone, brunatne, blade) zmiany w obrębie tułowia i części bliższych kończyn nazywamy łupieżem pstrym. Choroba nie jest dokuczliwa, świąd zdarza się rzadko, rodziców niepokoi jednak efekt kosmetyczny.
Większość wyżej wymienionych chorób daje się łatwo leczyć. Zazwyczaj wystarczy stosowanie zewnętrznych leków przeciwgrzybiczych – kremów, zasypek, emulsji. Niezwykle ważna jest też higiena osobista.
Polecamy: Jak wyleczyć grzybicę paznokci?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
