W ciągu ostatnich lat wprowadzono wiele nowych leków przeciwtrądzikowych, wśród których ważną rolę odgrywają retinoidy, czyli pochodne witaminy A. Działanie retinoidów polega na normalizacji procesów złuszczania w obrębie gruczołów łojowych. Zmniejszają one ilość i wielkość gruczołów łojowych. Chociaż nie wywierają bezpośredniego działania przeciwbakteryjnego to obserwuje się zmniejszenie liczby komórek bakterii Propionibacterium Acnes, które są w głównej mierze odpowiedzialne za rozwój zmian trądzikowych.
Pochodne witaminy A są zarezerwowane dla najcięższych postaci trądziku jak na przykład trądzik ropowiczy bądź są stosowane w przypadku trądziku niepoddającego się konwencjonalnemu leczeniu.
Zobacz też: Retinoidy – pomoc w schorzeniach dermatologicznych
Izotretynoinę stosuje się w dawce 1mg/kg masy ciała na dobę prze 4–5 miesięcy. Przy czym przez pierwszy miesiąc podaje się dawkę o połowę mniejszą, aby ocenić tolerancję leczenia. Zaleca się przyjmowanie leku w dwóch dawkach podzielonych i koniecznie z posiłkiem.
Ograniczenia w stosowaniu tego leku polegają na jego efektach ubocznych. Do najczęstszych objawów niepożądanych należą złuszczanie i suchość warg, zajady, wzrost triglicerydów w surowicy, wypadanie włosów, zapalenie spojówek, krawienia z nosa, bóle głowy, mięśni, stawów, wymioty.
Podczas leczenia izotretynoiną nie należy przeprowadzać zabiegów operacyjnych, gdyż istnieje zwiększone ryzyko nieprawidłowego gojenia się rany i zwiększonej kruchości naczyń. Najpoważniejsze jest jednak działanie teratogenne, czyli wywoływanie wad u płodu. Dlatego kobiety w wieku rozrodczym muszą koniecznie stosować antykoncepcję oraz co miesiąc wykonywać test ciążowy.
Po zakończeniu leczenia antykoncepcję należy utrzymać jeszcze przynajmniej przez jeden cykl miesiączkowy. Nie ma natomiast doniesień o zwiększonym ryzyku teratogenności, jeżeli lek przyjmuje ojciec dziecka. Wszystkim chorym przed rozpoczęciem leczenia i co miesiąc w trakcie należy wykonywać badania kontrolne, obejmujące morfologię krwi, badania czynności wątroby i nerek oraz stężenie cholesterolu i triglicerydów w surowicy.
Pacjenci muszą mieć świadomość, że przez pierwsze 2–3 miesiące leczenia może nastąpić nasilenie zmian chorobowych, ale to tylko przejściowy stan. Niektórzy będą wymagać powtórnego leczenia. W trakcie kuracji należy stosować na skórę preparaty z filtrem przeciwsłonecznym, aby ograniczyć do minimum ryzyko uszkodzenia skóry.
Należy mieć świadomość wysokich kosztów terapii, jej kontynuacji przez około 20 tygodni i efektów ubocznych leczenia. Jednak w wielu przypadkach izotretynoina pozostaje lekiem ostatniej szansy w leczeniu nasilonych postaci trądziku. Pacjent w trakcie kuracji musi znajdować się pod ścisłą kontrolą lekarza.
Polecamy: Trądzik a styl życia
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
