Jak dochodzi do zakażenia?
Pierwotniak Toxoplasma gondii występuje w dwóch kręgach żywicieli : przewodzie pokarmowym kota oraz w tkankach prawie wszystkich ssaków i niektórych ptaków. Bytując w tych organizmach pasożyt przechodzi swoisty cykl rozwojowy, w trakcie którego przyjmuje postać trofozoitu, cysty i oocysty. Człowiek zaraża się T. gondii poprzez spożywanie surowego mięsa(głównie wieprzowego) zawierającego cysty pierwotniaka oraz inne zanieczyszczone fekaliami kota pokarmy lub brudne ręce. Szacuje się, że około 70% kotów i kilkanaście procent świń jest siedliskiem Toxoplasma gondii. Do zakażenia dochodzi przede wszystkim w okresie młodzieńczym. Możliwe jest także przenikanie trofozoitów z krwi matki przez łożysko do płodu, co prowadzi do rozwoju toksoplazmozy wrodzonej.
Jak objawia się toksoplazmoza nabyta ?
Wśród osób z zakażeniem nabytym jedynie 10% ma objawy choroby. W tych przypadkach najczęściej dotyczy ona węzłów chłonnych i nosi nazwę toksoplazmozy węzłowej. Z reguły powiększone są węzły szyjne i karkowe, ale mogą być zajęte także wszystkie pozostałe grupy. Ogniska te są twarde i przesuwalne, bardzo rzadko ich średnica przekracza 3 cm. Co czwarty chory skarży się na bóle mięśniowe, bóle głowy, nadmierne pocenie się oraz ogólne osłabienie. Często towarzyszy temu gorączka lub stan podgorączkowy. Również możliwe jest współwystępowanie ostrego zapalenia gardła. Przeważnie przebieg tej postaci choroby jest łagodny i nawet bez podjęcia leczenia objawy mogą cofać się w ciągu kilku tygodni lub miesięcy.
Postać oczna toksoplazmozy bardzo rzadko jest formą nabytą zakażenia. Z reguły jest późną manifestacją postaci wrodzonej tej choroby i rozwija się dopiero w wieku 10-20 lat. Objawia się przede wszystkim ubytkami w polu widzenia i zaburzeniem ostrości wzroku.
Jakie mogą być skutki zakażenia Toxoplasma gondii u osób z osłabioną odpornością ?
W stanach upośledzonej odporności organizm nie jest w stanie samodzielnie ograniczyć zasięgu zakażenia. Dotyczy to przede wszystkim chorych na AIDS. Wówczas może dojść do wznowy przebytego już zakażenia omawianym pierwotniakiem i bardzo agresywnego przebiegu choroby. Najgroźniejszym następstwem inwazji Toxoplasma gondii wśród osób z osłabioną odpornością jest zajęcie ośrodkowego układu nerwowego. Jest to tak zwana neurotoksoplazmoza. Zakażenie może także objąć swym zasięgiem inne narządy, jak serce czy płuca. Wówczas mówimy o postaci rozsianej toksoplazmozy.
Polecamy: HIV a menopauza
Jak się rozpoznaje toksoplazmozę nabytą ?
W diagnostyce tej choroby najczęściej korzysta się z badań serologicznych, które oceniają miano oraz dynamikę zmian swoistych dla tego zakażenia przeciwciał.
Jak leczyć toksoplazmozę nabytą ?
Terapia objawowej toksoplazmozy sprowadza się do przyjmowania leku z grupy antagonistów kwasu foliowego – pirymetaminy – w połączeniu z sulfadiazyną lub sulfadoksyną. W leczeniu toksoplazmozy węzłowej skuteczne są także ko-trimoksazol i azytromycyna. Warto jednak pamiętać, że izolowane zajęcie węzłów chłonnych przeważnie ustępuje samoistnie, bez powyższego leczenia.
Polecamy: Jak psychika wpływa na bóle głowy?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
