Naprawdę szczerze współczuję ludziom, którzy doświadczyli niepożądanych odczynów poszczepiennych na własnej lub własnych dzieci skórze. Zdaję sobie sprawę, że takie rzeczy się zdarzają. Mimo to uważam, że każdy rodzic, który podejmuje decyzję o nieszczepieniu dzieci jest, delikatnie mówiąc, nieodpowiedzialny. I zaraz wyjaśnię dlaczego tak uważam. Ale zacznijmy od odry, bo to, obok krztuśca, ona rośnie w siłę wskutek działań zwolenników ruchów antyszczepionkowych.
Same fakty na temat odry
WHO ogłosiło raport, z którego wynika, że w styczniu 2017 r. w Europie na odrę zachorowało 559 osób. Najwięcej chorych było w Polsce, Rumunii, Włoszech, Francji, Niemczech, Szwajcarii i na Ukrainie. Liczba chorych wciąż rośnie, a specjaliści zaczynają się obawiać wybuchu epidemii odry.
Dane dotyczące zachorowań na odrę w Polsce zaczynają być niepokojące – liczby rosną. W 2010 r. w naszym kraju było 13 przypadków odry, w 2012 – 70, w 2014 – 110, a między styczniem 2016 a styczniem 2017 – objawy odry stwierdzono u 140.
Obecnie najwięcej chorych jest w Rumunii – 3400 zachorowania, z czego 17 skończyło się śmiercią, co oznacza śmiertelność na poziomie 0,5%.
Odra – co to tak naprawdę jest?
Odra jest wirusową chorobą zakaźną. Jej przebieg jest ostry: objawia się gorączką, gruboplamistą wysypką, stanem zapalnym błon śluzowych dróg oddechowych i spojówek. Chory zakaża innych przez 3-5 dni przed wystąpieniem wysypki oraz przez 3 dni po jej pojawieniu się. Wirus przenosi się drogą powietrzno-kropelkową. Od zakażenia do wystąpienia objawów zwykle mija 9-11 dni. A jak wygląda odra?
Etapy odry wraz z charakterystycznymi objawami
1. Okres nieżytowy – trwa 3-4 dni, charakteryzuje się gorączką, suchym, męczącym kaszlem, zapaleniem gardła, katarem, zapaleniem spojówek i światłowstrętem. Pod koniec okresu nieżytowego na wewnętrznych stronach policzków pojawiają się białe plamki w czerwonej obwódce.
2. Okres wysypkowy – występuje po okresie nieżytowym. Wraz z pojawieniem się plamistej wysypki (za uszami, na twarzy i szyi) znikają plamki w jamie ustnej. Wysypka następnie obejmuje tułów i kończyny. Chorego cały czas trawi wysoka gorączka.
3. Okres zdrowienia – gorączka wreszcie spada. Wysypka zmienia kolor z czerwonego na brunatny i w końcu ustępuje. Przebarwienia i suchość skóry mogą utrzymywać się jeszcze 2 tygodnie.
Leczenie
Odry się nie leczy! Postępowanie jest wyłącznie objawowe (zbijanie gorączki nawadnianie chorego), zatem ten, kto na odrę zachorował musi ją przetrwać. Dzięki temu zdobywa na nią odporność na całe życie.
Odra nie zabija. Zabijają powikłania
Każdy, kto choruje na odrę jest zagrożony ryzykiem jej powikłań: zapaleniem płuc, oskrzeli, krtani, ucha środkowego, biegunką, zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, a także podostrym stwardniającym zapaleniem mózgu, które jest nieuleczalne i może wystąpić nawet kilka-kilkanaście lat po przebyciu odry. Ryzyko zapadnięcia na stwardniające zapalenie mózgu zwiększa się, gdy odra atakuje małe dziecko (przed 2 rokiem życia).
Szacuje się, że powikłania pojawiają się u 6-20% osób przechodzących odrę, a śmiertelność w wyniku powikłań odry wynosi 1-2 osoby na 1000.
Kiedy podaje się szczepionkę?
Obowiązkowe szczepienia przeciwko odrze wprowadzono w Polsce w 1975 roku. Obecnie szczepionkę skojarzoną (MMR – odra, świnka, różyczka) podaje się w 12-15 miesiącu życia, a doszczepienie nastąpić powinno w 7 roku życia. Przyjęcie dwóch dawek szczepionki daje bliską 100% odporność na odrę (jedna dawka to odporność na poziomie ok. 95%).
Ryzyko związane z odrą a ryzyko niepożądanych odczynów poszczepiennych
Ryzyko wystąpienia niepożądanych odczynów poszczepiennych wynosi od 0,0001% (ryzyko encefalopatii) do 25% (bóle stawów). Warto w tym momencie podkreślić, że nie odkryto dotąd żadnych dowodów na to, że szczepienia zwiększają ryzyko wystąpienia autyzmu. Jedyne badania sugerujące taki związek zostały sfałszowane przez Andrew Wakefielda.
Wśród niepożądanych odczynów poszczepiennych, poza głuchotą, której ryzyko jest tak niskie, że nie do określenia i encefalopatią (ryzyko = 0,0001%) nie znajduje się śmierć. Zatem ryzyko śmierci związane ze stosowaniem szczepień równe jest ZERO. Natomiast ryzyko śmierci związanej z wystąpieniem powikłań odry wynosi 0,1-0,5%. Niby niewiele, ale jakie ma to znaczenie dla bliskich dziecka, które umiera z powodu zakażenia odrą i jej powikłań? Żadne.
Dlaczego trzeba szczepić dzieci?
Bo jako ludzie rozsądni powinniśmy polegać na dowodach i faktach. Fakty przemawiają za stosowaniem szczepień. Jeśli więc ktoś uważa się za osobę logicznie myślącą, powinien swoje dzieci szczepić, gdyż ryzyko związane z poważnymi powikłaniami chorób zakaźnych, takich jak odra, jest dużo wyższe niż ryzyko wystąpienia niepożądanego odczynu poszczepiennego.
Każdy rodzic, który ma wątpliwości – szczepić dziecko czy nie – powinien wiedzieć, że jego obawy oparte są na domysłach i w żaden sposób nieudokumentowanych podejrzeniach.
Niektórzy po prostu wierzą, że szczepionki szkodzą, a inni wierzą, że ziemia jest płaska. W obu przypadkach fakty tej wierze przeczą.
Swoje dzieci szczepię. Jeśli do czasu, gdy urodzą mi się wnuki, naukowcy dowiodą, że szczepienia szkodzą bardziej niż choroby zakaźne, będę pierwszą orędowniczką zaniechania szczepień. Do tego czasu nie można się ich bać. Za to bać się należy powrotu epidemii chorób zakaźnych i ich skutków.
Zobacz też:
Odra atakuje nieszczepione dzieci. Wiele z nich już zmarło
Darmowe szczepienia dla dzieci przeciwko pneumokokom
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
