Nadtlenek benzoilu
Nadtlenek benzoilu to miejscowy środek przeciwbakteryjny od dawna stosowany w leczeniu trądziku. Jest dostępny w postaci mydeł, toników, żeli, czy lotionów w stężeniach od 2,5% do 10%. Do miejscowych efektów niepożądanych na skórze zalicza się łuszczenie oraz podrażnienie i pieczenie. Im wyższe stężenie tym częstsze podrażnienia skóry. Lek może także odbarwiać włosy i ubrania. W celu zwiększenia efektu bakteriobójczego można go łączyć razem z miejscowymi preparatami retinoidów lub z preparatami antybiotykowymi. Zaletą nadtlenku benzoilu jest to, że nie wywołuje lekooporności bakterii Propionibacterium acnes (odpowiedzialnych w głównej mierze za powstawanie zmian trądzikowych) a ma właściwości przeciwbakteryjne.
Antybiotykoterapia zewnętrzna
Zewnętrznie stosuje się również szereg antybiotyków w postaci żeli, kremów oraz roztworów. Najczęściej nakłada się klindamycynę i erytromycynę. Dostępne są również preparaty tetracyklin. Antybiotyki nakłada się na skórę twarzy 2 razy dziennie, rano i wieczorem. Są one dobrze tolerowane przez pacjentów. Jednakże monoterapia preparatami antybiotykowymi prędzej czy później prowadzi do lekooporności bakterii i dalszej nieskuteczności leczenia. Z tego względu zaleca się obecnie terapie łączone: preparat z antybiotykiem + preparat z pochodną witaminy A lub z nadtlenkiem benzoilu.
Pochodne witaminy A
Retinoidy zewnętrzne, czyli pochodne witaminy A, powinno się aplikować na całą zajęta powierzchnię skóry raz dziennie, najlepiej wieczorem. Mogą się pojawić miejscowe objawy niepożądane, jak rumień i złuszczanie. Zaleca się unikanie retinoidów zewnętrznych w ciąży i w trakcie karmienia piersią. Ze względu na drażniące właściwości tych leków należy unikać jednoczesnego stosowania produktów nasilających podrażnienia. Zaleca się rozpoczynanie kuracji od najsłabszych form leku, aby zwiększać tolerancję skóry. Ważne jest także stosowanie nawilżających kremów na dzień z filtrem UV.
Zobacz też: Leczenie doustne trądziku
Inne formy leczenia
Ostatnio coraz więcej uwagi poświęca się preparatom złożonym, jako że charakteryzują się większą skutecznością niż pojedyncze ich składniki i nie wywołują lekooporności. Warto także podkreślić korzystne aspekty ich stosowania, takie jak przyjmowanie raz na dzień oraz mniejsze działanie drażniące.
Preparaty czy to złożone, czy jednoskładnikowe powinno się nakładać nie punktowo, a na całą okolicę skóry, na której występują zmiany chorobowe. W cięższych postaciach trądziku konieczne jest leczenie także ogólnoustrojowe.
W leczeniu trądziku zapalnego zastosowanie ma również kwas azelainowy. Dodatkowo hamuje on syntezę melaniny, dlatego dobrze się sprawdza u chorych z pozapalną nadmierną pigmentacją.
Polecamy: Co medycyna estetyczna może zaoferować skórze trądzikowej?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
