Układowe choroby naczyń – na czym polegają?
Układowe choroby naczyń charakteryzują się powolną destrukcją ścian żył, tętnic i naczyń włosowatych przez własne komórki układu odpornościowego. Proces ten doprowadza do ograniczenia przepływu krwi przez chore naczynia, czego skutkiem są zmiany martwicze poszczególnych narządów.

Do najczęstszych układowych chorób naczyń należą zespół Goodpasture’a i ziarniniakowatość Wegenera.
Zespół Goodpasture’a – choroba nerek i płuc
Zespół Goodpasture’a należy do patologii z grupy układowych chorób naczyń. To autoimmunologiczne schorzenie nie jest częste (choruje 1 osoba na milion), jednak stanowi m.in. jedno z najczęstszych przyczyn krwawienia z płuc oraz jeden z mechanizmów kłębuszkowego zapalenia nerek.
Jak dochodzi do niszczenia naczyń?
W przypadku zespołu Goodpasture’a dochodzi do niszczenia drobnych naczyń włosowatych (kapilar) w płucach oraz nerkach naszego ustroju, czego konsekwencją jest postępująca niewydolność tych narządów. W nerkach rozwija się ostre zapalenie kłębuszków nerkowych, zaś w płucach dochodzi do masywnych krwotoków.
W zespole Goodpasture’a układ odpornościowy osoby chorej bierze za wroga własne, zdrowe komórki i produkuje przeciwko nim przeciwciała. Przeciwciała te niszczą drobne naczynia włosowate, przez co dochodzi do ich rozrywania i krwawień. Początkowo chorzy skarżą się na osłabienie i objawy podobne do infekcji wirusowej (gorączka, dreszcze, bóle stawów). Do tego tracą na wadze poprzez występowanie biegunek i wymiotów.
Warto wiedzieć: Jaki wpływ ma stres na sprawność układu odpornościowego?
Dramatyczny przebieg choroby
Kiedy proces autoimmunologiczny na dobre rozwinie się w płucach, dochodzi do przerywania pęcherzyków płucnych i krwawienia. Chory kaszle krwią wymieszaną ze śluzem i odczuwa duszność. W końcu dołączają się objawy związane z ostrym zapaleniem kłębuszków nerkowych. Pojawia się krew w moczu, pacjent traci z moczem dużo białka i rozwija się u niego nadciśnienie tętnicze związane z uszkodzeniem nerek.
Z czego wynika ciężki stan chorego?
Ostatecznie dochodzi do niewydolności oddechowej, spadku wysycenia krwi tlenem i ogólnoustrojowego niedotlenienia narządów. Chore nerki nie są w stanie sprawnie usuwać z organizmu toksyn i moczu, a powtarzające się krwawienia doprowadzają u chorego do rozwoju anemii.
Jak wygląda leczenie w zespole Goodpasture’a?
W ostrej fazie choroby osoba cierpiąca na zespół Goodpasture’a wymaga pilnej dializoterapii, aby oczyścić organizm z toksyn. Ponadto ciągle musi przyjmować leki immunosupresyjne, czyli takie, które zmniejszają nadmierną i nieprawidłową reakcję układu odpornościowego.
Ziarniniakowatość Wegenera – choroba małych naczyń
Ziarniniakowatość Wegenera to kolejna choroba układowa, w której destrukcji ulegają naczynia krwionośne – tym razem małe i średnie tętnice. Choroba ta za cel obrała sobie w szczególności układ oddechowy oraz nerki, w których tworzą się charakterystyczne ziarniniaki.
Choroba Wegenera jest częstsza niż poprzednio opisana patologia, gdyż występuje u 25-150 osób na milion. Jednak podobnie jak w zespole Goodpasture’a układ immunologiczny przez pomyłkę produkuje przeciwciała, które niszczą naczynia dróg oddechowych i nerek.
Warto przeczytać: Czym jest ziarniniakowatość Wegenera?
Różnorodność objawów
Objawy ziarniniakowatości Wegenera to przede wszystkim krwawienia – częste krwotoki z nosa, krwioplucie z płuc oraz krwiomocz. Towarzyszą im stany zapalne wielu błon śluzowych (nosa, zatok, krtani), ich owrzodzenia, a także zmiany skórne (plamy, guzki) czy objawy oczne (zapalenie spojówek, twardówki). Kaszel i duszność to przypadłości prawie wszystkich chorych, u których rozwija się także zapalenie kłębuszków nerkowych. Choroba z czasem zajmuje także inne układy – pojawiają się bóle mięśni i stawów, dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego i moczowego, a najpóźniej objawy neurologiczne i sercowe.
Jak leczyć ziarniniakowatość Wegenera?
Choroba Wegenera może występować pod łagodną postacią albo mieć dramatyczny przebieg, ze zmianami w wielu narządach, nierzadko zagrażających życiu pacjenta. Podobnie jak wszystkie choroby autoimmunologiczne wymaga leczenia lekami immunosupresyjnymi, a dodatkowo niezbędne są dializy.