Wspóluzależnienie a przystosowanie do stresu

Prosty "test oddechowy" potrafi wykryć wzory cząsteczek, które znajdują się u pacjentów z rakami głowy i szyi./ fot. fotolia
Kobieta współuzależniona nie potrafi przerwać swojego cierpienia. Pomimo prób odejścia od męża, nie jest ona wstanie się z nim rozstać. Współuzależnienie jest przystosowaniem się kobiety do niszczącego ją stresu.
/ 06.07.2011 12:07
Prosty "test oddechowy" potrafi wykryć wzory cząsteczek, które znajdują się u pacjentów z rakami głowy i szyi./ fot. fotolia

Co charakteryzuje osobę współuzależnioną?

Hanna Szczepańska (1992) dokonując przeglądu badań nad żonami alkoholików opowiada się za interpretacją współuzależnienia jako reakcji na stres życia z alkoholikiem: „Zjawiska, które opisuje termin współuzależnienie występują wyraźnie w związku z sytuacją zewnętrzną, a ich nasilenie zmienia się wraz ze zmianą tej sytuacji”. Nawiązując do własnych badań empirycznych autorka proponuje szereg kryteriów współuzależnienia, będących zasadniczo symetrycznym odbiciem kryteriów choroby alkoholowej. Zalicza do nich:

a) wyraźną koncentrację myśli, uczuć i zachowań żony wokół picia męża;

b) subiektywne poczucie konieczności odciągnięcia męża od alkoholu;

c) usztywnienie i ograniczenie różnorodności zachowań i reakcji związanych z piciem;

d) podejmowanie przez żonę i załamywanie się prób zmiany typowych dla siebie reakcji na picie;

e) nadzieję na uzyskanie kontroli nad piciem męża i sprowadzeniem go do bezpiecznych rozmiarów;

f) wyraźne zmiany intensywności reagowania na picie męża związane z upływem czasu;

g) regulowanie reakcji emocjonalnych żony na zmiany zachowań alkoholowych męża;

Zobacz też: Stres powoduje współuzależnienie

h) poczucie niemożności rozstania się z mężem na zawsze, pomimo okresowych pragnień odejścia od niego.

Żony alkoholików

Zofia Sobolewska (1996) wskazuje, że żony alkoholików to grupa bardzo niejednorodna i być może stworzenie jednej wspólnej definicji współuzależnienia nie jest możliwe. Do rozwoju współuzależnienia może dojść tylko na skutek uczestnictwa w stałym, nierównym, destrukcyjnym związku, w który osoba współuzależniona nie tyle wchodzi, co go współtworzy.

Przeczytaj: Współuzależnienie jako zaburzenie osobowości

Współuzależnienie = przystosowanie

Współuzależnienie jest formą szkodliwego przystosowania się, objawy współuzależnienia są wynikiem określonych reakcji przystosowawczych. „Współuzależnienie – jest to utrwalona forma uczestnictwa w długotrwałej, niszczącej sytuacji życiowej, związanej z patologicznymi zachowaniami partnera, ograniczająca w sposób istotny wybór postępowania, prowadząca do pogorszenia własnego stanu i utrudniająca zmianę położenia na lepsze” (1999).

Fragment pochodzi z książki „Rodzina alkoholowa z uzależnionym w leczeniu” autorstwa Andrzeja Margasińskiego (Wydawnictwo Impuls, 2011). Publikacja za zgodą wydawcy.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA