Cholesterol całkowity - norma, podwyższony, niski cholesterol całkowity

Rodzaje cholesterolu

Cholesterol endogenny, czyli produkowany przez nasz organizm (głównie przez wątrobę) nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Jednak dodatkowa jego porcja spożywana wraz z tłuszczami zwierzęcymi i niedostateczna utylizacja tego tłuszczu w tkankach doprowadza do rozwoju wielu patologii w układzie sercowo-naczyniowym.

Surowe normy

Najnowsze wytyczne określane przez towarzystwa kardiologiczne na całym świecie ustaliły, że bezpieczną wartością opisującą ilość cholesterolu całkowitego we krwi jest poziom poniżej 190 mg/dl. Oczywiście w ocenie ryzyka rozwoju miażdżycy bierze się pod uwagę także inne frakcje lipidowe – poziom trigicerydów, LDL i HDL.

Cholesterol

Określono, że poziom cholesterolu poniżej 190 mg/dl wiąże się z bardzo niskim (przyczyn sercowo-naczyniowych. Osoby z takim wynikiem powinny prowadzić normalny tryb życia i nie dopuszczać, aby poziom cholesterolu oraz frakcji LDL wzrósł powyżej wartości normalnych. Powinny też min. co 5 lat udawać się na wizyty kontrolne i mieć wykonywane lipidogramy.

Polecamy: Jak walczyć z hipercholesterolemią?

Cholesterol > 190 mg/dl

Z kolei poziom cholesterolu powyżej 190 mb/dl niesie ze sobą >5% ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych i im jest on wyższy, tym większe jest to ryzyko. U takich osób należy wykonać lipidogram w celu oznaczenia pełnego profilu lipidowego z poszczególnymi frakcjami (LDL, HDL, TG). Ponadto w celu obniżenia stężenia cholesterolu we krwi zaleca się zmianę trybu życia przez co najmniej 3 miesiące i ponowne wykonanie lipidogramu.

Kiedy modyfikacja diety (na ubogotłuszczową) oraz zwiększony wysiłek fizyczny nie przyczyniają się do spadku poziomu cholesterolu poniżej 190 mg/dl, a frakcji LDL poniżej 115 mg/dl, należy utrzymywać zdrowy styl życia i zacząć przyjmować leczenie farmakologiczne obniżające poziom tłuszczów w organizmie.

Hipercholesterolemia wrodzona

Kiedy wartości stężenia cholesterolu całkowitego osiągają bardzo wysokie wartości (>300mg/dl) należy poszukiwać przyczyn genetycznej skłonności do występowania hipercholesterolemii. U młodych osób poziomy cholesterolu 700-1200 mg/dl wiążą się z wysokim ryzykiem rozwoju miażdżycy już w tym wieku (nawet u dzieci), natomiast niższe wartości 350-500 mg/dl powodują, że choroby sercowo-naczyniowe rozwijają się w wieku dorosłym. Najczęściej występuje hipercholesterolemia wielogenowa w której oprócz komponenty genetycznej dołącza się dieta obfitotłuszczowa. U osób z tą patologią choroba niedokrwienna serca i związany z nią zawał serca występuje aż 4 razy częściej niż w ogólnej populacji.

Hipercholesterolemia nabyta

Poniżej przedstawiono najczęstsze przyczyny związane ze zwiększeniem poziomu cholesterolu oraz frakcji LDL we krwi:

• niedoczynność tarczycy
• choroby nerek
  o zespół nerczycowy
  o przewlekła niewydolność nerek
• choroby wątroby z zastojem żółci
• cukrzyca
• przyjmowanie leków
  o sterydów (progestageny, kortykosterydy)
  o leków przeciw HIV

Zobacz też: Co warto wiedzieć o badaniu rentgenowskim (rtg)?