Jaki jest mechanizm interakcji?
Jony wapnia pochodzące z preparatów witaminowo-mineralnych mogą tworzyć nierozpuszczalne sole z niektórymi antybiotykami i chemioterapeutykami. Lek w postaci soli nie może wchłaniać się do krwiobiegu. Skutkuje to obniżeniem stężenia leku we krwi, a to z kolei powoduje brak działania terapeutycznego leku.
Antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń dróg oddechowych i moczowo-płciowych oraz zapalenia zatok
Suplementy wapnia zażywane wraz z fluorochinolonami i tetracyklinami mogą powodować obniżenie stężenia tych leków we krwi aż o połowę (50%). Konsekwencją jest brak skuteczności leczenia.
Wielu pacjentów nie przerywa stosowania suplementów podczas leczenia antybiotykami. Niektórzy zażywają suplementy wapnia jednocześnie z antybiotykami. Takie działanie jest błędne, prowadzi bowiem do zaostrzenia interakcji.
Leki stosowane w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych
β-bloker
Interakcje mogą być powodem jednoczesnego zażywania wapnia z lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia i zaburzeń rytmu serca, czyli z β-blokerami (np. atenolol, propranolol, metaprolol). Udowodniono, że do interakcji dochodzi podczas wchłaniania leku. W wyniku interakcji wapń zmniejsza skuteczność terapii.
Osoby leczone β-blokerami powinny mierzyć ciśnienie przed i po zażyciu preparatu zawierającego wapń.
Przeczytaj: Jak prawidłowo mierzyć ciśnienie krwi?
Blokery kanału wapniowego
Blokery kanału wapniowego to leki stosowane w nadciśnieniu tętniczym, chorobie niedokrwiennej serca, zaburzeniach rytmu serca lub w migrenach. Wapń zażywany wraz z blokerami kanału wapniowego (np. werapamil), obniża skuteczność działania tych leków. Jednak lekarze wykorzystują tę zależność w dwojaki sposób. W niektórych przypadkach wapń może być przypisany pacjentom leczonym werapamilem. Dzieje się tak w przypadku pacjentów z dusznicą bolesną lub zaburzeniami rytmu serca bez nadciśnienia tętniczego. Przepisuje się im wapń w dawce 25-30 mg dziennie. W taki sposób zapobiega się obniżeniu ciśnienia przez werapamil, które w tym przypadku jest niepożądane.
W przypadku zażywania wapnia wraz z blokerami kanału wapniowego, stosowanymi w celu obniżenia ciśnienia, pacjent powinien regularnie kontrolować ciśnienie krwi.
Przeczytaj też: Jak wybrać odpowiedni ciśnieniomierz?
Digoksyna
Lek ten jest stosowany w zaburzeniach rytmu i niewydolności serca. Preparaty wapnia zwiększają toksyczność digoksyny.
Leki na osteoporozę i hiperkalcemię nowotworową
Jony wapnia stosowane wraz z tymi lekami zmniejszają ich wchłanianie, w wyniku czego lek nie działa.
Leki moczopędne – hydrochlorotiazyd, furosemid, amilorid
Hydrochlorotiazyd może powodować wzrost poziomu wapnia we krwi. Osoby, które przyjmują ten lek nie powinny więc suplementować wapnia.
Furosemid natomiast obniża stężenie jonów wapnia we krwi. W tym przypadku suplementacja jest korzystna, ale wprowadzenie jej należy skonsultować z lekarzem.
Amilorid powoduje obniżenie wydalania wapnia z moczem i w konsekwencji wzrost stężenia wapnia we krwi. Pacjenci przyjmujący ten lek moczopędny nie powinni zażywać suplementów wapnia.
Badania kliniczne wykazały, że stosowanie suplementów diety zwiększa ryzyko występowania interakcji z lekami przepisywanymi na receptę. Dlatego tak ważne jest informować lekarza o wszystkich zażywanych lekach, suplementach – witaminach i minerałach, a także o lekach ziołowych nawet tych kupionych poza apteką.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
