Brud i rana, czyli poważne zagrożenie
To, czego nie widać, może być najbardziej groźne – jest tak w przypadku kontaktu z ziemią czy brudem: bolesne rany są jedynie zewnętrznym odzwierciedleniem mikroskopijnych zagrożeń.
Przez zabrudzenia rany istnieje możliwość zarażenia się wieloma groźnymi chorobami zakaźnymi, w tym tężcem, czyli chorobą, w której organizm reaguje na trujące jady wydzielane przez atakującą bakterię.
Zobacz też: Jak ocenić stan poszkodowanego?
Uodpornienie dzieci
Szczepienia dzieci wykonywane są w schemacie 2. miesiąc – 3. miesiąc – 5. miesiąc – 16. miesiąc życia. Pozwala to na objęcie całkowitą profilaktyką w zasadzie każdego dziecka do 6. roku życia – szczepionka zabezpiecza na 5 lat.
W następnych latach stosuje się dawki przypominające, by uzyskać jednolite zabezpieczenie w schemacie 6. rok –14. rok – 19. rok życia, a po 24. roku życia niezbędna jest dodatkowa profilaktyka w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony.
Stopień zagrożenia jest istotnym czynnikiem
W przypadku osób dorosłych po jakimkolwiek zabrudzeniu rany konieczna jest konsultacja lekarska, a następnie uodpornienie czynne lub bierne w zależności od zagrożenia oraz ostatniej daty szczepienia.
Zagrożenie małe dotyczy skaleczenia czystym narzędziem, duże – zardzewiałym czy zabrudzonym ziemią.
U osób, które były szczepione według kalendarza szczepień, możemy przyjąć kryterium wiekowe.
Poszkodowany dorosły – dlaczego musi znaleźć się w szpitalu?
Konsultacja na izbie przyjęć ma za zadanie wykluczyć ewentualne dodatkowe zagrożenie. U osób, które przyjęły ostatnią szczepionkę nie więcej niż 5 lat temu, a ryzyko jest niskie, nie stosuje się żadnych dodatkowych działań, jeśli natomiast to ryzyko jest wysokie, to można rozważyć zastosowanie jednorazowej dawki szczepionki.
W przypadku, gdy ostatnia dawka szczepionki została podana 5–10 lat wcześniej, stosuje się zawsze jedną dawkę przypominającą szczepionki. Kiedy od ostatniej dawki upłynęło więcej niż 10 lat a ryzyko jest małe, podaje się szczepionkę, a gdy duże – dodatkowo antytoksynę. U pacjentów nieszczepionych nigdy wcześniej stosuje się szczepionkę w schemacie 0–1–6 miesięcy oraz ewentualnie antytoksynę.
Jak mogę pomóc?
Profilaktyka tężca jako działanie przygodnego ratownika powinna ograniczyć się do wezwania fachowej pomocy medycznej oraz zatamowania silnego krwotoku.
Jeśli gwóźdź lub inne ostre i długie narzędzie dostało się głęboko, nie wyjmuj go – być może przebiło duże naczynie, więc gdy je wyjmiesz, powstanie ogromny krwotok, którego sam nie zatamujesz.
Obłóż ranę sterylnymi gazikami i w razie potrzeby uciskaj jednak nie wbijaj głębiej narzędzia.
Pamiętaj, by do każdej tego typu czynności zakładać gumowe rękawiczki!
Zobacz też: Co robić, gdy ukąsi nas owad?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
