Jakie są objawy?
Przede wszystkim nadmierna emocjonalność i nieustanne poszukiwanie zainteresowania ludzi. Zachowania prowokujące seksualnie, przesadne wyrażanie emocji, często też przeskoki między skrajnymi emocjami, które jednak są bardzo płytkie, zachowania teatralne, dramatyczne. Pomimo zdecydowanego wygłaszania opinii na tematy, na które brak jej informacji, osoba taka łatwo ulega wpływom. Poszukując stale uwagi otoczenia wykorzystuje w sposób skrajny swoją atrakcyjność fizyczną by otrzymać atencję grupy.
Polecamy: Sztuka wywierania wpływu
Często współwystępuje z depresją lub lękiem. Wydaje się, że taka osoba ma nieustanną potrzebę uwodzenia. Dodatkowo osoba nieświadomie wypiera swoje problemy co owocuje pojawianiem się problemów i dolegliwości fizycznych. Wszystkie konflikty wewnętrzne odkładają się w ciele, kumulują i skutkują bólami lub złym samopoczuciem.
Jak pomóc takiej osobie?
Osoba histrioniczna sama nie zgłosi się do terapeuty. Jeśli pójdzie do niego za namową kogoś z otoczenia to w nadziei, że psycholog pozwoli jej uwolnić się od ogarniających ją lęków lub depresji bez jej zaangażowania w pracę nad sobą.
Wobec osoby histrionicznej można zastosować parę rodzajów interwencji. Przede wszystkim powinna nauczyć się poszukiwać rozwiązań dla swoich problemów zamiast uwodzić innych ludzi, by je rozwiązali za nią. Może pomóc w tym trening asertywności. Pomocne byłoby też nauczenie rozpoznawania emocji innych ludzi i rozumienia ich. Robi się to poprzez ćwiczenie słuchania partnera i powtarzania własnymi słowami tego co powiedział, dawanie mu informacji jak się go zrozumiało i jakie uczucia się z tym wiążą. Trzeba takiej osobie też utrwalić nawyk odraczania realizacji potrzeby zwrócenia na siebie uwagi.
Skąd się bierze histrioniczne zaburzenie osobowości?
Istnieje wytłumaczenie tego zjawiska, które odwołuje się do doświadczeń z dzieciństwa. Jako dziecko osoba taka czuła się niepotrzebna, rodzice nie okazywali jej zainteresowania, nie odpowiadali na jej potrzeby i przez to ukształtowało się w niej poczucie, że tylko jeśli będzie atrakcyjna to ktoś zwróci na nią uwagę i się nią zaopiekuje. Wiąże się to jednak z formowaniem niskiego poczucia własnej wartości.
Polecamy: Czy można leczyć lęki za pomocą snu
W związku z tym na ogół towarzyszyło jej przy tym przekonanie, że jest do niczego i nie poradzi sobie samodzielnie z życiem. Aby zapobiec ukształtowanie takiej osobowości rodzice powinni przekazywać dziecku spójne wyobrażenia odnośnie seksualności: nie powinni z jednej strony mówić, że coś jest wstrętne, czy brudne, a z drugiej sami to robić. Pruderia i zakłamanie prowadzi do utrwalenia niestabilnego sposobu reagowania i konfliktu wewnętrznego.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
