Suplementy żelaza a leki

Suplementy diety mogą wchodzić w niebezpieczne interakcje z lekami przepisywanymi na receptę. Wśród nich należy również wymienić suplementy żelaza.
Przeczytaj też: Witaminy - dlaczego tak ważne?

Żelazo a leki na nadciśnienie

Jednoczesne stosowanie leków, preparatów żelaza i Kaptoprilu, leku obniżającego ciśnienie krwi, zmniejsza biodostępność Kaptoprilu. Skutkuje to zmniejszeniem stężenia leku we krwi oraz brakiem skuteczności leczenia. Aby zapobiec takiemu działaniu żelaza, odstęp pomiędzy przyjęciem suplementu i leku powinien wynosić co najmniej 2 godziny.
Przeczytaj też: Suplementy diety mogą wchodzić w niebezpieczne interakcje z lekami

Żelazo a hormony tarczycy

W badaniach klinicznych wykazano, iż stosowanie preparatów żelaza lub magnezu wraz z hormonami tarczycy skutkuje zmniejszeniem aktywności tych hormonów. Tłumaczy się to tym, że tyroksyna ma zdolność tworzenia nierozpuszczalnych połączeń z żelazem. W związku z tym żelazo wpływa na obniżenie stężenia doustnie przyjmowanej Lewotyroksyny u pacjentów z niedoczynnością tarczycy.
Hormony tarczycy, np. Eltroxin powinny być zażywane w co najmniej dwugodzinnym odstępie od suplementów żelaza lub magnezu.

Żelazo a choroba Parkinsona

W leczeniu choroby Parkinsona stosowana jest Levodopa i Carbidopa. Leki te stosowane są w kombinacji (preparat Sinemet). Lewodopa przechodzi przez barierę krew-mózg do mózgu, ale jest niestabilna w osoczu. Carbidopa nie przechodzi do mózgu i jest dodawana do Lewodopy, aby zapobiec rozpadowi Lewodopy zanim ona dotrze do mózgu. Obecność Carbidopy w składzie leku jest istotna, ponieważ dzięki niej można zastosować mniejszą dawkę Lewodopy i przez to zmniejszyć ilość działań niepożądanych leku (nudności, wymioty).
Żelazo powoduje zmniejszenie wchłanianie Carbidopy. Ponieważ zmiejszenie ilości Carbidopy, prowadzi do zmniejszenia ilości Lewodopy, która po prostu nie dotrze do mózgu w takiej sytuacji (rozpadnie się po drodze). W konsekwencji lek nie będzie skutecznym w leczeniu.

Żelazo a leczenie choroby Wilsona

Choroba Wilsona charakteryzuje się wysokim poziomem miedzi w organizmie. Lekiem stosowanym w leczeniu tej choroby jest Penicylamina. Nie wchłania się ona całkowicie, gdy jest stosowana wraz z preparatami żelaza lub magnezu. Preparaty witaminowo-mineralne zawierające te pierwiastki powodują obniżenie skuteczności Penicylaminy.