Jaskra to choroba nerwu wzrokowego. Nieleczona prowadzi do utraty wzroku. Rozwija się powoli, dając subtelne objawy, których chory długo może nie zauważyć.

Jaskra - objawy

Choroba długo może nie dawać żadnych charakterystycznych symptomów - w 85% przypadków jaskra przebiega bezobjawowo - dlatego jedyną skuteczną metodą zapobiegania i wczesnego jej wykrycia, jest regularne badanie oczu u okulisty.

Pierwsze objawy jaskry:

światłowstręt,
łzawienie oczu,
stopniowe zawężanie pola widzenia (tzw. widzenie tunelowe),
pogarszająca się ostrość widzenia,
kłopot z przyzwyczajaniem wzroku do ciemności,
kolorowe kręgi i mroczki pojawiające się przed oczami w trakcie patrzenia na źródło światła (tzw. aureola).

Część z tych objawów jaskry może długo nie zostać odnotowana przez chorego. Postępujące uszkodzenie pola widzenia jest wypełniane przez mózg jasnymi plamami, przez co latami może być niezauważone. Dopiero w bardzo zaawansowanym stadium jaskry, chory widzi, jakby patrzył przez dziurkę od klucza. Jednak na co dzień jaskra nie wpływa znacząco na narząd wzroku - nie boli, nie daje problemów z czytaniem.

Objawy zaawansowane jaskry:

ból oka - związany ze wzrostem ciśnienia w gałce,
zamglone widzenie,
zaczerwienienie oka,
ból głowy - odczuwany najbardziej nad łukami brwiowymi,
nudności i wymioty.

To sygnały, że doszło do ostrego ataku jaskry. Stan ten wymaga natychmiastowej interwencji okulistycznej - inaczej nawet w kilkadziesiąt godzin może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku. W niektórych przypadkach wystarczy wdrożyć leczenie, jednak wiele z nich wymaga pilnie operacji.

Więcej o jaskrze:
Na czym polega jaskra wtórna?
Jaskra wrodzona (dziecięca) - co warto o niej wiedzieć?
TEST: Jakie jest ryzyko rozwoju jaskry u ciebie?
Najskuteczniejsze metody leczenia jaskry