Co? Jak? Kiedy?
Sprawcą tego problemu jest beztlenowa pałeczka o nazwie gatunkowej Clostridium difficile. Jest ona dość powszechna w środowisku, także w jelitach, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci. Jednak florę przewodu pokarmowego stanowią jedynie szczepy niewytwarzające toksyn. W sprzyjających warunkach, to jest po zażyciu antybiotyków, gdy część „dobrych bakterii” także zostanie zabita, następuje intensywne namnażanie toksynotwórczych Clostridium difficile. Dzieje się to w różnym terminie – od kilku dni do dwóch miesięcy od przyjęcia antybiotyków (najczęściej penicylin, cefalosporyn, fluorochinolonów, klindamycyny). Częstość rzekomobłoniastego zapalenia jelit jest większa, gdy leczenie odbywa się w szpitalu.
Objawy
Są to przede wszystkim liczne, wodniste stolce, czasem z domieszką śluzu, ropy lub krwi. Towarzyszy im gorączka oraz kurczowe bóle brzucha, zlokalizowane poniżej pępka. Przebieg jest zazwyczaj łagodny, o ile nie zostanie zaniedbane prawidłowe nawadnianie pacjenta (czytaj w osobnym artykule).
Polecamy: Jak przebiega rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego?
Od diagnozy do leczenia
Wywiad biegunki podczas lub po zastosowaniu antybiotyków wraz z wykładnikami stanu zapalnego (leukocytoza, wzrost OB i CRP) nasuwa podejrzenie rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Do postawienia rozpoznania niezbędne jest wykrycie w kale toksyny Clostridium difficile oraz wykonanie kolonoskopii. W badaniu tym uwidaczniamy ściany jelita pokryte szaro-żółtymi tarczkami, to właśnie są „błony rzekome”.
Łagodnie przebiegające zapalenie może być leczone zachowawczo – nawadnianiem i odstawieniem antybiotyku podejrzanego o wywołanie choroby. Często jednak uciekamy się do leków mających na celu zabicie szkodliwych bakterii. Są to metronidazol oraz wankomycyna (używana przeważnie w kolejnym rzucie choroby). Oba leki są podawane doustnie – metronidazol w dawce 3 razy po 500 mg, a wankomycyna 4 razy po 125 mg. Pozytywnym działaniem cechują się także probiotyki, uzupełniające niedobór flory jelitowej.
Czytaj też: Czym jest zespół jelita drażliwego?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!