Objawy po udarze rzadko postępują, co oznacza, że najgorszy czas dla chorego to początek choroby i czas pobytu w szpitalu. Stan kliniczny pacjenta w momencie udaru jest jednym z najważniejszym czynników rokowniczych, określających możliwe konsekwencje udaru.
Jeśli pacjent w wyniku udaru doznał tylko osłabienia sprawności jednej kończyny, jest bardzo prawdopodobne, że objawy te z czasem się cofną lub zostawią niewielki ślad. Jeśli natomiast chory po udarze jest całkowicie sparaliżowany, powrót do zdrowia i sprawności będzie znacznie trudniejszy, ale nie niemożliwy.
Długi pobyt w szpitalu po udarze
Pacjenci w ciężkim stanie często pozostają tygodniami w szpitalu. Wiąże się to z ryzykiem powikłań związanych z unieruchomieniem. Jednym z nich są zakażenia np. zapalenie płuc lub układu moczowego, które mogą mieć bardzo ciężki przebieg. Innym powikłaniem długotrwałej, obłożnej choroby są odleżyny – otwarte, bolesne rany, które mogą ulegać zakażeniom. Pacjentom unieruchomionym zagraża również zakrzepica żylna i związany z nią śmiertelny zator tętnicy płucnej.
Zobacz też: Jak przebiega leczenie udaru mózgu?
Udar, a napady padaczkowe
U około 5% chorych po udarze mogą wystąpić napady drgawkowe, związane z uszkodzeniem mózgu. Jeśli ataki padaczki się powtarzają, chory powinien zostać zaopatrzony w leki przeciwdrgawkowe, które może przyjąć w razie potrzeby.
Problemy z niedożywieniem u pacjentów po udarze
U części chorych, w wyniku trudności z jedzeniem np. z powodu zaburzeń połykania, może dojść do niedożywienia. Prawidłowe żywienie jest bardzo ważne dla ogólnego stanu pacjenta, więc jeśli nie jest możliwe żywienie doustne, należy rozważyć odżywianie przez sondę umieszczoną bezpośrednio w żołądku.
Sprawność fizyczna
Sprawność fizyczna po udarze często jest poważnie zaburzona. Pacjentom cierpią przede wszystkim na bolesne skurcze mięśni oraz ich wzmożone, stałe napięcie w spoczynku (spastyczność). Obie dolegliwości prowadzą do problemów ze swobodnym poruszaniem się. Kończyny są sztywne, zgięte i nie dają się wyprostować. Występowanie tych powikłań wylewu zależy w dużej mierze od jakości opieki nad chorym od momentu wystąpienia udaru – przede wszystkim dobrej rehabilitacji.
Niedowłady o różnym stopniu nasilenia dotyczą wielu chorych. Do osłabienia mięśni dochodzą problemy z koordynacją ruchów. Skutkuje to dużym ryzykiem groźnych upadków i złamaniami kości. U osób starszych szczególnie boimy się złamania szyjki kości udowej, ponieważ goi się bardzo długo i wymaga rehabilitacji. Konieczne jest zmniejszenie do minimum ryzyka upadku – chory może wymagać stałej pomocy przy chodzeniu. Pomocne mogą być również ochraniacze, zwłaszcza na biodra, chroniące kość udową.
Nietrzymanie moczu i stolca - wstydliwy problem
Niestety wielu chorych po udarze boryka się z problemem niekontrolowanego oddawania moczu i stolca. Funkcje zwieracza odbytu i zwieracza cewki moczowej są zaburzone w wyniku uszkodzenia układu nerwowego po udarze. Tacy pacjenci wymagają specjalnej opieki i środków higienicznych. Należy również uważać na czynniki nasilające te powikłania, np. przyjmowane leki moczopędne lub biegunki.
Strzeż się ponownego udaru!
Każdy udar mózgu zwiększa ryzyko wystąpienia kolejnego. Przeważnie kolejne udary są poważniejsze i może mieć tragiczne skutki. Dlatego po udarze mózgu bardzo ważna jest profilaktyka powtórnego udaru. Zadbać mogą o to wspólnie pacjent i lekarz. Należy w miarę możliwości poszukiwać przyczyny udaru i próbować ją leczyć. W tym celu lekarz powinien zlecić m.in. badania sprawdzające drożność tętnic szyjnych, badanie serca, ciśnienia tętniczego.
Konieczne może być przyjmowanie leków obniżających ciśnienie, krzepliwość krwi lub cholesterol. Pacjent w celu zmniejszenia ryzyka powtórnego udaru powinien zadbać również o swój styl życia. Trzeba rzucić palenie, zwiększyć aktywność fizyczną, kontrolować ciśnienie. Największe znaczenie ma to u osób młodych, u których udar nie spowodował bardzo poważnych uszkodzeń. Wówczas zmiana stylu życia na zdrowszy może odnieść największe korzyści.
Polecamy: Jak powrócić do normalnego życia po udarze?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
