Kontaktowe zapalenie skóry to postać zapalenia skóry, które powstaje w wyniku bezpośredniego kontaktu skóry z substancją (alergenem), na który dana osoba jest uczulona.
Najczęstsze przyczyny wyprysku kontaktowego:
- metale (nikiel, chrom, kobalt) - obecne w biżuterii, okularach, wykończeniach odzieży takich jak guzikach, suwakach,
- formaldehyd zawarty w odzieży, lakierach do paznokci, skórach,
- substancje zapachowe – perfumy, olejki eteryczne, kosmetyki, mydło,
- konserwanty w preparatach stosowanych miejscowo - maści, kremy, żele, barwniki zawarte w farbach do włosów,
- alkohole i środki odkażające,
- benzyna, olej napędowy.
Odrębną postacią kontaktowego zapalenia skóry jest kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia. Stosowanie proszków do prania, wybielaczy, innych detergentów bez rękawiczek może doprowadzić do pojawienia się wyprysku kontaktowego.
Zobacz też: Jak rozpoznać atopowe zapalenie skóry?
Źle wygląda i swędzi
Dominującym objawem w kontaktowym zapaleniu skóry jest uporczywy świąd miejsc zmienionych zapalnie. Skóra w miejscu kontaktu jest zaczerwieniona, w obrębie rumienia występują liczne pęcherzyki wypełnione płynem. Kształt zmian skórnych bardzo często ma kształt przedmiotu zawierającego uczulającą substancję – klamry od paska, guzika w spodniach, zegarka czy bransoletki.
W przypadku występowania zmian w obrębie dłoni lub stóp mogą powstawać bolesne pęknięcia. Jeśli zmiany utrzymują się długo, ponieważ kontakt z alergenem jest bezustanny, skóra staje się sucha i zrogowaciała, przypomina skórę słonia. Bardzo często, z powodu silnego świądu, dochodzi do powstania zadrapań i zakażeń bakteryjnych.
Podstawowym badaniem w przypadku podejrzenia kontaktowego zapalenia skóry są płatkowe testy skórne, jednak nie są one niezbędne w diagnostyce tej choroby.
Kluczowe w leczeniu wyprysku kontaktowego jest wyeliminowanie kontaktu z alergenem lub czynnikiem drażniącym.
W celu łagodzenia świądu i zaczerwienienia stosuje się miejscowo maści i kremy zawierające glikokortykosteroidy o średnio silnym działaniu. Nie należy ich stosować dłużej niż dwa tygodnie. Preparaty o silnym działaniu można stosować wyłącznie na grubą skórę dłoni i podeszew stóp, a najsłabsze na cienką skórę twarzy, zgięć łokciowych i pachwin. Długotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów może doprowadzić do ścieńczenia skóry, a także może być przyczyną wystąpienia trądziku różowatego.
Poza leczeniem miejscowym u czucie świądu zmniejszają leki przeciwhistaminowe przyjmowane doustnie. Przydatne mogą się także okazać miejscowo stosowane okłady z mentolu kamfory, które również zmniejszają uczucie swędzenia.
Polecamy: Jakie są przyczyny wyprysku alergicznego?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
