Tasiemiec to pasożyt o skomplikowanym cyklu rozwojowym. Na ostatnim jego etapie pasożytuje w przewodzie pokarmowym kręgowców, także ludzi. Zakażenie tasiemcem nazywa się tasiemczycą, a fachowo teniozą lub cestodozą. W przewodzie pokarmowym człowieka może zagnieździć się tasiemiec nieuzbrojony lub uzbrojony. Inne narządy atakuje tasiemiec bąblowiec.
Tasiemiec nieuzbrojony
Najczęściej spotykany tasiemiec w Polsce. Osiąga długość 4-10 metrów i średnicę do 1 cm. Bytuje w jelicie cienkim człowieka, mocując się do niego czterema przyssawkami. Do zarażenia tasiemcem nieuzbrojonym dochodzi wskutek zjedzenia zarażonej, surowej lub półsurowej wołowiny, w której znajdują się jego larwy (podobne do pestek ogórka). Może żyć tak długo, jak jego żywiciel.
Tasiemiec nieuzbrojony – objawy i leczenie
Tasiemiec uzbrojony
Osiaga długość do 4 m. Od nieuzbrojonego różni się tym, że jego główka, poza przyssawkami, jest wyposażona w podwójny wieniec haczyków, którymi przytwierdza się do ściany jelita cienkiego. Do zarażenia tasiemcem uzbrojonym dochodzi wskutek spożycia zarażonej, surowej lub niedogotowanej wieprzowiny – wtedy człowiek staje się jego żywicielem ostatecznym. Żywicielem pośrednim można zostać, zjadając nieumyte owoce, warzywa oraz poprzez brudne ręce. Dochodzi wtedy do tak zwanej wągrzycy – larwy tasiemca uzbrojonego mogą zagnieździć się w mięśniach i narządach wewnętrznych, ale najwięcej szkód wywołują, docierając do mózgu lub oka.
Tasiemiec – objawy
W przypadku obu rodzajów tasiemców najczęściej pojawia się gólne osłabienie, utrata apetytu, bóle brzucha, nudności, chudnięcie, niedokrwistość. Może także pojawiać się biegunka lub pokrzywka. W przypadku wągrzycy, do najczęstszych objawów należą: bóle głowy, padaczka, zaburzenia widzenia, zniekształcenie oka, podwyższone stężenie granulocytów we krwi.
Skąd wiadomo, że ktoś jest zarażony tasiemem?
Tasiemiec – diagnoza i leczenie
Badaniem potwierdzającym obesność tasiemca jest badanie kału – wykrywa się w nim jaja lub człony pasożyta.
Pozbywanie się tasiemca polega na stosowaniu odpowiedniej diety obfitującej w kapustę kiszoną, czosnek, pestki dyni oraz suszone czarne jagody i leków, które ułatwiają pozbycie się tego pasażera na gapę (niklozamid, prazykwantel). Aby leczenie było skuteczne, trzeba je przeprowadzić wg określonej procedury, gdyż z ocalałej główki tasiemca może wyrosnąć nowy, pełnowymiarowy pasożyt.
Tasiemiec bąblowiec
Zwany też bąblowcowym, choć osiąga długość tylko 2-6 mm, jest najgroźniejszym gatunkiem tasiemnca. Występuje w dwóch odmianach: bąblowiec i bąblowiec wielokomorowy. Bablowiec w postaci dojrzałej bytuje u psów, wilków, szakali, kojotów, rzadziej u lisow i kotów. Bąblowiec wielokomorowy najczęściej "zasiedla" jelita lisów, ale bywa, że i psów, i kotów. Człowiek rzadko staje się jego żywicielem, a jeśli do tego dochodzi jest żywicielem pośrednim, podobnie jak owce, świnie, konie, wielbłądy i jelenie. Najczęstszymi żywicielami pośrenimi są gryzonie zjadane przez wilki, lisy i psy, które w ten sposób się zarażają. Człowiek zaraża się poprzez kontakt z zarażonym kałem zwierząt, najczęściej zjadając zainfekowane bąblowcem, nieumyte owoce leśne. Warto wiedziec, że jaja bąblowca mogą znajdować się na sierści psów i kotów.
Połknięte jaja bąblowca docierają do jelita, gdzie rozwija się jego stadium pośrednie. Stamtąd wnika do krwi, z którą dociera do wątroby, mięśni, płuc, kości, mózgu, śledziony, nerek, oka oraz do tkanki podskórnej. Tam przekształca się w kolejne stadium – bąblowicę – w narządach powstają cysty zwane bąblami.
Objawy bąblowicy
Choroba postępuje powoli – larwa może się rozwijać nawet 15-20 lat. W tym czasie rozrasta się i może przypominać nowotwór. Postać zdolna do zarażania potrafi przetrwać nawet 50 lat. Objawy zależą od lokalizacji, liczby larw i wielkości cyst.
Ucisk na naczynia krwionośne wątroby, powoduje nadciśnienie wrotne, a także użółtaczkę mechaniczną i zastoinowe zapalenie dróg żółciowych. Zaatakowana śledziona ulega powiększeniu. W płucach może rozwinąć się zapalenie miąższu, może pojawić się duszność, kaszel, krwioplucie i bóle w klatce piersiowej. Zarażone nerki powodują bóle i problemy z oddawaniem moczu, krwiomocz oraz obecność w nim białka. Bąblowica może powodować rozpuszczenie tkanki kostnej. Jednak najbardziej dotkliwe są skutki ulokowania się larw w gałce ocznej lub mózgu, skąd trudno je usunąć nawet poprzez zabieg chirurgiczny. Bąblowiec zagnieżdżony w mózgu wywołuje ucisk, objawiajacy się padaczką i/lub bólami głowy.
Ze względu na trudności w zdiagnozowaniu choroby, a także nieskuteczność metod farmakologicznych oraz wskutek braku możliwości zoperowania bąblowicy, choroba może być śmiertelna. Bardzo groźne jest pęknięcie cyst, co może prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego i śmierci.
Jak uchronić się przed zarażeniem tasiemcami
Tasiemiec a odchudzanie
Po pierwsze, wprowadzenie tasiemca do organizmu nie powoduje odchudzenia ale wyniszczenie organizmu, którego skutkiem jest spadek masy ciała. Po drugie, łykanie tabletek z tasiemcem jest jak rosyjska ruletka. Pół biedy jeśli ktoś zrobił cię w balona, sprzedając tabletkę bez tasiemca. Ale jeśli on tam jest, nie wiesz jaki to rodzaj, na jakim etapie rozwoju, a więc nie wiesz, jakie będą skutki takiej "terapii". Po trzecie i nie ostatnie, zarażona tasiemcem (obojętnie jakiego rodzaju) stanowisz zagrożenie dla otoczenia. Po czwarte, zakończenie "diety tasiemcowej" będzie polegało na leczeniu, które tylko wtedy będzie skuteczne, jeśli przeprowadzisz je w konkretny, zalecony przez lekarza sposób. Naprawdę jesteś skłonna narazić siebie i swoje otoczenie na tasiemczycę i jej skutki zamiast zdrowo jeść i ćwiczyć?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
