Najpierw premedykacja
Premedykacja jest pierwszym krokiem w procesie znieczulania, który wykonuje anestezjolog. Zgodnie z nazwą jest to etap poprzedzający (pre) właściwe znieczulenie. Polega on na wprowadzeniu chorego w stan gotowości do znieczulenia i operacji. Na klasyczną premedykację składają się dwa elementy. Pierwszym jest wizyta przedoperacyjna anestezjologa, rozmowa o operacji i udzielenie wsparcia psychicznego. Drugim jest podanie leków, które same w sobie nie ma ją działania znieczulającego, ale wzmacniają działanie leków podawanych podczas operacji.
Sprawdź: Na czym polega premedykacja?
Znieczulenie miejscowe
Najbardziej podstawowym rodzajem znieczulenia jest znieczulenie miejscowe. Są to zazwyczaj drobne procedury medyczne, a środek znieczulający może być nawet rozpylony w postaci aerozolu bezpośrednio na skórę lub błonę śluzową. Znieczulenie miejscowe ma wiele korzyści – pozwala dobrze i niemal natychmiastowo znieczulić niewielki obszar ciała. Efekt jest natomiast bardzo dobry – na znieczuleniu miejscowym można z powodzeniem wykonywać liczne zabiegi i małe operacje.
Sprawdź: Na czym polega znieczulenie miejscowe?
Znieczulenie do operacji
Najczęściej do długich operacji wybiera się znieczulenie ogólne. Wyjątki stanowią operacje ginekologiczne i niektóre operacje ortopedyczne. Zadaniem znieczulenia ogólnego jest nie tylko całkowite zniesienie bólu, ale także zniesienie odruchów bezwarunkowych, napięcia mięśni i wprowadzenie pacjenta w błogi sen. Najczęściej efekt ten uzyskuje się poprzez połączenie dożylnych leków znieczulających z gazami wziewnymi.
Sprawdź: Jak przebiega znieczulenie ogólne do długich operacji?
Znieczulenie zewnątrzoponowe
W znieczuleniu zewnątrzoponowym środek znieczulający umieszcza się w przestrzeni między okostną a oponą twardą rdzenia kręgowego. Jest to znieczulenie regionalne – czucie bólu zostaje zniesione jedynie w części ciała znajdującej się poniżej miejsca nakłucia. Znieczulenie zewnątrzoponowe jest najczęściej stosowane w niwelowaniu bólu porodowego, przy skomplikowanych operacjach oraz u chorych z nowotworem.
Sprawdź: Na czym polega znieczulenie zewnątrzoponowe?
Znieczulenie podpajęczynówkowe
W przeciwieństwie do znieczulenia zewnątrzoponowego, w znieczuleniu podpajęczynówkowym lek podaje się do przestrzeni o tej samej nazwie, która znajduje się pod oponą twardą, do płynu mózgowo-rdzeniowego. Znieczulenie podpajęczynówkowe wykonywane jest zawsze w odcinku lędźwiowym, zazwyczaj poniżej poziomu, gdzie kończy się rdzeń kręgowy. Ból zostaje zniesiony poniżej pępka, co wpływa na specyficzne zastosowanie tego znieczulenia.
Sprawdź: Znieczulenie podpajęczynówkowe - co to za rodzaj znieczulenia?
Działania niepożądane występujące po znieczuleniu
Działanie niepożądane po znieczuleniu są tak różne jak sposoby znoszenia bólu oraz użyte do tego substancje. Najmniej działań niepożądanych obserwuje się przy znieczuleniach miejscowych. Największym ryzykiem cechują się natomiast znieczulenia zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe, gdzie może dojść do uszkodzenia rdzenia kręgowego lub nerwów. Od momentu wyprodukowania specjalistycznej aparatury kontrolnej, znieczulania ogólne nie niosą za sobą już tylu działań niepożądanych.
Sprawdź: Jakie są możliwe działania niepożądane po znieczuleniu?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
