Ostra białaczka limfoblastyczna – objawy, leczenie, rokowanie

ostra białaczka limfoblastyczna fot. Adobe Stock
Ostra białaczka limfoblastyczna to nowotwór wywodzący się z prekursorów limfocytów linii T lub B. Prowadzi do powstania nadmiernej liczby wczesnych form limfocytów we krwi i w szpiku kostnym, które nie spełniają swojej funkcji i powodują wiele zaburzeń. Ostra białaczka limfoblastyczna wymaga pilnego leczenia w specjalistycznym szpitalu.
/ 28.07.2020 09:58
ostra białaczka limfoblastyczna fot. Adobe Stock

Spis treści:

  1. Ostra białaczka limfoblastyczna – definicja i przyczyny
  2. Objawy ostrej białaczki limfoblastycznej
  3. Rozpoznanie ostrej białaczki limfoblastycznej
  4. Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej
  5. Rokowanie przy ostrej białaczce

Ostra białaczka limfoblastyczna - definicja i przyczyny

Ostra białaczka limfoblastyczna (OBL lub ALL) to nowotwór wywodzący się z prekursorów limfocytów T lub B, czyli z wczesnych, niedojrzałych form limfocytów T lub B, tzw. limfoblastów. W efekcie we krwi krąży nadmiar źle funkcjonujących komórek, a jednocześnie dochodzi do niedoboru innych ważnych elementów krwi, jak krwinki czerwone, krwinki białe i płytki.

Jeśli zmiany zlokalizowane są w szpiku i krwi mówi się o białaczce, jeśli zajmują węzły chłonne bez nacieku szpiku kostnego, wówczas chorobę nazywa się chłoniakiem limfoblastycznym.

Najczęściej pacjentami chorującymi na ostrą białaczkę limfoblastyczną są dzieci. Ten nowotwór stanowi aż 75% wszystkich ostrych białaczek wśród najmłodszych i 20% ostrych białaczek u dorosłych. Najwięcej zachorowań notuje się w wieku 3-5 lat.

Ostra białaczka limfoblastyczna należy do 4 głównych rodzajów białaczek, wśród których wymienia się: 

Należy ją rozróżniać, zwłaszcza z ostrą białaczką szpikową, ponieważ obie choroby dają podobne objawy, a wymagają odmiennego leczenia.

Nie jest znana dokładna przyczyna rozwoju ostrej białaczki limfoblastycznej. Wskazuje się na niekorzystny wpływ promieniowania jonizującego, długotrwałej ekspozycji na chemikalia, lakiery, rozpuszczalniki i zmiany genetyczne.

U dorosłych często występuje translokacja między chromosomami 9 i 22, w skrócie: t(9;22), która powoduje powstanie chromosomu Filadelfia (Ph) – jest to jeden z źle rokujących czynników dla chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną.

Objawy ostrej białaczki limfoblastycznej

Ostra białaczka limfoblastyczna przeważnie rozwija się w szpiku i we krwi, ale może również występować w innych narządach: węzłach chłonnych, mózgu, rdzeniu kręgowym. W zależności od lokalizacji zmian nowotworowych obraz kliniczny może być nieco różny. Możliwe objawy ostrej białaczki limfoblastycznej to:

  • gorączka,
  • bóle kości i stawów – występują u 25% pacjentów,
  • przedłużające lub nawracające infekcje,
  • męczliwość,
  • powiększenie węzłów chłonnych lub śledziony – 50% przypadków,
  • objawy związane z niedokrwistością (bladość, osłabienie), małopłytkowością (krwawienia z dziąseł, nosa, łatwo robiące się krwiaki, siniaki, wybroczyny na skórze) oraz neutropenią (osłabienie odporności, infekcje: opryszczka, zapalenie płuc, angina),
  • objawy wynikające z nadmiaru komórek krwi i zwiększonej lepkości krwi (bóle głowy, duszności, niedotlenienie tkanek, zaburzenia świadomości, zaburzenia widzenia),
  • objawy wynikające z nacieków blastów (ucisk guza śródpiersia na drogi oddechowe i przełyk, powiększenie wątroby, powiększenie śledziony, objawy zajęcia ośrodkowego układu nerwowego: zaburzenia widzenia, wymioty, bóle głowy).

Początkowo chory może nie uskarżać się na żadne dolegliwości, a jedynie zaobserwować nieprawidłowe wyniki badania krwi. Zaawansowana choroba ma ciężki przebieg z krwotokami i sepsą

Rozpoznanie ostrej białaczki limfoblastycznej

Podstawowe znacznie w rozpoznaniu ostrej białaczki limfoblastycznej mają:

  • wywiad lekarski,
  • morfologia krwi z rozmazem (najczęściej niedokrwistość normocytowa i małopłytkowość oraz obecność limfoblastów we krwi),
  • biopsja szpiku (szpik poddaje się analizie molekularnej, cytogenetycznej i mikroskopowej),
  • badanie obrazowe (uwidaczniają poszerzenie śródpiersia, powiększenie śledziony, powiększenie węzłów chłonnych),
  • nakłucie lędźwiowe i badanie płynu mózgowo-rdzeniowego (ukazuje zmiany, gdy doszło do zajęcia układu nerwowego).

Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej

Ostra białaczka limfoblastyczna wymaga pilnego leczenia na oddziale hematologicznym. Jest to terapia intensywna, w chemioterapii stosuje się kilka leków, a celem jest pełna remisja choroby. Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej dzieli się na kilka faz:

  • przedleczenie – polega na kilkudniowym podawaniu glikokortykosteroidu w celu redukcji liczby limfoblastów,
  • indukcja remisji – chemioterapia (daunorubicyna, winkrystyna, asparaginaza),
  • konsolidacja remisji – dalsza chemioterapia (metotreksat, cytarabina),
  • chemioterapia podtrzymująca – leczenie stałe do 2-3 lat, które ma zapobiegać nawrotowi choroby, polega na przyjmowaniu doustnie codziennie leków cytostatycznych i raz na miesiąc dożylnie.

Plan leczenia zależy m.in. od rodzaju białaczki (inne leczenie dla osób z chromosomem Filadelfia) oraz wieku pacjenta (intensywniejsze leczenie dla chorych poniżej 55. roku życia lub mniej intensywne dla pacjentów powyżej 55. roku życia).

Chorzy z chromosomem Ph otrzymują, oprócz chemioterapii, leki z grupy inhibitorów kinaz tyrozynowych (imatynib lub dazatynib).

Podstawowe znaczenie ma odpowiedź organizmu na leczenie indukcyjne i konsolidujące. Jeżeli udało się osiągnąć obniżenie blastów do ilości poniżej 0,1% po leczeniu indukcyjnym i 0,01% po konsolidującym, chory jest kierowany na leczenie podtrzymujące. Jeżeli wyniki są mniej zadowalające, przeprowadza się przeszczepienie szpiku od innego dawcy spokrewnionego lub nie (ze zgodnością w zakresie głównych antygenów zgodności tkankowej, tzw. HLA).

Nieleczona ostra białaczka limfoblastyczna może doprowadzić do śmierci w ciągu kilku dni lub tygodni. Dlatego lekarz podstawowej opieki zdrowotnej przy podejrzeniu schorzenia, powinien pilnie skierować nas do specjalistycznego szpitala hematologicznego.

Rokowanie w przebiegu ostrej białaczki

Całkowite wyleczenie ostrej białaczki limfoblastycznej jest możliwe. Przy aktualnych formach leczenia szacuje się, że 5-letnie przeżycie wynosi 50-60%. Czynniki, które źle rokują, to m.in.:

  • wiek (z wiekiem coraz słabsze rokowania),
  • obecność chromosomu Ph,
  • translokacje t(4;11), t(1;19),
  • leukocytoza przy rozpoznaniu powyżej 300 tys./µl w białaczce wywodzącej się z limfocytów B i powyżej 100 tys./µl przy białaczce wywodzącej się z limfocytów T,
  • niektóre fenotypy komórek białaczki,
  • hipodiploidia (niedobór chromosomów).

Przy zastosowaniu intensywnego leczenia udaje się uzyskać całkowitą remisję u 90% pacjentów. Odsetek 5-letnich przeżyć pogarsza się z wiekiem: w grupie młodych dorosłych poniżej 30 lat wynosi 54%, ale już u osób powyżej 60 lat osiąga 13%. Problemem są nawroty choroby, które zdarzają się niestety często.

Źródła: G.W.Basak, J.Dwilewicz-Trojaczek, W.W.Jędrzejczak, Hematologia. Kompendium, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2016.
P.Gajewski (red.), Interna Szczeklika 2017/2018, Medycyna Praktyczna, Kraków 2017

Więcej na temat białaczki:
Przewlekła białaczka szpikowa - objawy, leczenie, rokowanie
Ostra białaczka szpikowa - objawy, badania i leczenie
Białaczka – objawy ostrej i przewlekłej białaczki
BIAŁACZKA = objawy, limfatyczna, limfoblastyczna, ostra, szpikowa
Jak powstaje białaczka?
Objawy białaczki – jak ją rozpoznać?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA