Rak prostaty zostaje wykrywany coraz częściej. W Polsce liczba diagnoz tego nowotworu zwiększyła się dwukrotnie w ciągu ostatnich 10 lat. Nie znaczy to, że choruje na niego więcej mężczyzn, ale to, że dzięki łatwemu badaniu, które pozwala go wykryć (badanie PSA), zwiększyła się liczba zdiagnozowanych przypadków raka prostaty.
Rak prostaty:
Rak prostaty: objawy i diagnoza
Najczęściej występują trudności z oddawaniem moczu i częste oddawanie moczu. Mogą to być jednak także objawy łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Jednak każdy mężczyzna, odczuwający te dolegliwości, powinien zgłosić się do urologa.
Czasami rozwijający się rak prostaty nie wywołuje wspomnianych wyżej dolegliwości. Pojawić się za to mogą bóle, złamania kości i niedokrwistość. Wynikają one z naciekania tkanki nowotworu na okalające gruczoł krokowy tkanki oraz z przerzutów raka na kości i węzły chłonne.
U niewielu chorych pojawia się także może krwiomocz i zakażenia dróg moczowych. Przerzuty raka prostaty do kości umiejscawiają się w kręgosłupie, miednicy, żebrach, czaszce i nasadach kości długich, np. udowej.
Diagnozowanie raka prostaty
Na szczęście obecnie rak prostaty diagnozowany jest najczęściej we wczesnym stadium. Stało się tak dzięki badaniu poziomu PSA. Wynik powyżej normy powinien skłonić do wizyty u urologa, który stwierdzi, czy wynik badania jest skutkiem raka prostaty, czy łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Diagnozowanie raka prostaty odbywa się poprzez następujące badania:
- badanie palpacyjne per rectum,
- USG przez powłoki brzuszne,
- USG przezodbytnicze,
- rezonans magnetyczny – badanie wieloparametryczne,
- biopsja gruczołu krokowego.
Wybór metody diagnostycznej zależy od lekarza i stwierdzonych przez niego zmian. Przy podejrzeniu przerzutów, najczęściej wykonuje się tomografię komputerową miednicy, RTG klatki piersiowej, scyntygrafię kości oraz pozytonową tomografię emisyjną (PET).
Rak prostaty: leczenie
Wybór metody leczenia należy do lekarza, który interpretuje wyniki wykonanych badań i określa stopień zaawansowania raka prostaty, rodzaj zmian nowotworowych i ocenia nasilenie objawów. Wybór metody leczenia zależy też od wieku oraz stanu ogólnego pacjenta.
W przypadku stwierdzenia tzw. raka stercza o niskim ryzyku pacjenta pozostawia się pod obserwacją i w razie potrzeby (rozwoju choroby) podejmuje leczenie.
U pacjentów, u których rak prostaty ogranicza się tylko do stercza, czyli gruczołu krokowego, można wykonać zabieg operacyjny. Polega on na całkowitym usunięciu gruczołu krokowego lub wraz z węzłami chłonnymi i pęcherzykiem nasiennym. Inną metodą leczenia stosowaną w takich przypadkach jest też wykorzystanie skupionej wiązki fal uderzeniowych o wysokim natężeniu (HIFU). Jednak to badanie nie jest refundowane przez NFZ.
Jeszcze inną metodą leczenia jest teleradioterapia i brachyterapia. Wykorzystuje się w nich niszczące działanie promieniowania radioaktywnego.
Czasami stosuje się też leczenie hormonalne. Pozwala ono na spowolnienie postępowania choroby, uniknięcie poważnych powikłań i złagodzenie objawów.
Rak prostaty rokowania
W Polsce odsetek chorych na raka prostaty, który od diagnozy przeżywa 5 lat, wynosi 67 procent. W Europie Zachodniej odsetek ten wynosi 83 procent.
Rokowania zależą przede wszystkim od stadium, na jakim rak został wykryty oraz od jego rodzaju. Kolejne czynniki, które mają znaczenie w szacowaniu szans na wyleczenie to: wiek i stan pacjenta, zastosowane metody lecznicze.
Najlepsze rokowania są w przypadku nowotworu ograniczonego do samego gruczołu krokowego. Nieco gorsze w przypadku raka ograniczonego do miednicy. Szanse na wyleczenie znacznie maleją u osób, u których stwierdzono raka rozsianego (wystąpiły przerzuty).
Rokowania ocenia się także na podstawie tzw. wskaźnika Gleasona. Wskaźnik na poziomie 2-4 oznacza dobre rokowanie, 5-6 – rokowanie pośrednie, a wskaźnik na poziomie 7 i więcej – rokowanie niekorzystne.
Więcej o prostacie:
Jak badać i leczyć prostatę
Alkohol a rak prostaty
Łagodny przerost prostaty
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
