Twój nienarodzony maluszek jest bardzo kruchy i delikatny, ale nie do końca bezbronny jak by się mogło wydawać. Codziennie jesteś narażona na różnego rodzaju bakterie i wirusy, które na szczęście nie mają dostępu do płodu. Łożysko, zamknięty kanał szyjki macicy, a także błony pęcherza płodowego, to skuteczna i naturalna zapora dla twojego nienarodzonego dziecka. Nawet jeśli w czasie ciąży nabawisz się infekcji, nie musi ona przejść na dziecko w twoim łonie. Niestety, nie zawsze jest tak kolorowo. Niektóre mikroby potrafią pokonać zaporę. Pamiętaj jednak, że możesz wcześniej się przed nimi uchronić.
Ospa wietrzna
Ospa wietrzna to bardzo zaraźliwa choroba wirusowa. Pamiętaj, że jeśli nigdy nie chorowałaś na ospę, nie zbliżaj się do osoby, która właśnie cierpli na tę chorobę. Jeżeli zarazisz się wirusem w pierwszej połowie ciąży, maluszek zwykle wychodzi z tego bez szwanku. Największe ryzyko istnieje, gdy zachorujesz na ospę w ostatnich tygodniach ciąży, bowiem dziecko może zarazić się od ciebie wirusem podczas porodu. Ospa może wyrządzić w twoim organizmie wiele szkód, a nawet skończyć się śmiercią twojego nowonarodzonego dziecka!
Polecamy: FAS - Konsekwencje picia alkoholu przez kobiety w ciąży
W jaki sposób nie zachorować na ospę?
Jeśli przechodziłaś ospę w dzieciństwie, możesz spać spokojnie, bowiem na tego wirusa chorujemy raz w życiu. Jeśli jednak do tej pory nie zachorowałaś, możesz zaszczepić się przed ciążą. Szczepionka jest dostępna na receptę w aptekach.
Pamiętaj, by zawsze dmuchać na zimne! Staraj się unikać osób zakażonych, a gdy wybierasz się z wizytą do znajomych, którzy mają dzieci, upewnij się, że w szkole czy przedszkolu do którego uczęszczają nie panuje epidemia ospy wietrznej.
Jeżeli zachoruje na ospę wietrzną któryś z twoich domowników, jak najszybciej zakupcie szczepionkę i wybierzcie się do najbliższej przychodni. Pamiętaj, że do 72 godzin od kontaktu z chorym twój najbliższy może się zaszczepić, zmniejszając ryzyko infekcji u siebie, jak i u ciebie.
Polecamy: Przyrost wagi w czasie ciąży. Ile powinnaś przytyć będąc w ciąży?
Toksoplazmoza
Toksoplazmoza nie jest chorobą zakaźną, ale odzwierzęcą. Jej sprawcą jest pierwotniak Toxoplasma gondi, który występuje w odchodach kotów. Jeżeli w czasie ciąży zarazisz się, niebezpieczne pasożyty mogą przedostać się do płodu, powodując u maluszka tak zwaną toksoplazmozę wrodzoną. Pamiętaj, że im wcześniejsza ciąża, tym ryzyko wad u maleństwa jest większe. W konsekwencji dziecko może przyjść na świat zdecydowanie za wcześnie, z poważną wadą wzroku, zaburzeniami neurologicznymi, a także z niedowagą. Istnieją przypadki, że maluszek rodzi się bez objawów choroby, ale jej następstwa (na przykład upośledzenia słuchu lub wzroku) pojawiają się dopiero po kilku latach życia.
W jaki sposób nie zachorować na toksoplazmozę?
W miarę możliwości powinnaś unikać kontaktów z kotami, a także szerokim łukiem omijać kuwety. Jeżeli myślałaś o przygarnięciu kota pod swój dach to jak najszybciej zapomnij o tym pomyśle. Lubisz pracę w przydomowym ogórku? Zadbaj o to, by zawsze pracować w gumowych rękawiczkach, ponieważ koty zakopują w ziemi swoje odchody. Jeżeli masz starsze dzieci, pamiętaj by nie bawić się z nimi w piaskownicy (bezpańskie koty lubią do niej zaglądać).
Pamiętaj, że pierwotniak Toxoplasma gondi może znajdować się także w surowym mięsie, dlatego jedz jedynie dobrze ugotowane potrawy. Unikaj także mięsa marynowanego, grillowanego, wędzonego, a także tatara. Zadbaj także o podstawową higienę w kuchni: myj dokładnie noże, którymi kroisz, a także naczynia w których przechowujesz świeże owoce, warzywa i surowe mięso.
A jeśli pomimo tego toksoplazmoza się pojawi?
Zdarza się, że choroba przebiega bez żadnych objawów. Jeżeli jednak pojawi się to objawia się ona lekką gorączką, powiększeniem węzłów chłonnych, wysypką.
Jeżeli badania w kierunku toksoplazmozy wykażą świeże zakażenie, zapewne od razu dostaniesz od swojego lekarza prowadzącego ciążę receptę na antybiotyk.
Pamiętaj, że w 70% przypadków toksoplazmoza u mamy nie szkodzi maleństwu. Natomiast u dziecka u którego mamy wykryto w czasie ciąży toksoplazmozę powinno w pierwszym roku życia być systematycznie oznaczany poziom przeciwciał.
Cytomegalia
Cytomegalia to choroba wirusowa, która obecna jest niemal w każdym publicznym miejscu i z łatwością przenosi się przez kontakt z osobą zarażoną.
Cytomegalia najczęściej spotykana jest u małych dzieci, a objawia się lekką gorączką, bólem mięśni, a także gardła. Na tę chorobę można zachorować nawet kilka razy w życiu, ale w ciąży groźny jest ten pierwszy raz. Najniebezpieczniejsze jest zakażenie szczególnie na samym początku ciąży, a konsekwencje choroby mogą być dla maluszka bardzo niebezpieczne. W następstwie dziecko może urodzić się zbyt małe, z żółtaczką, powiększoną śledzioną i wątrobą, zwapnieniem śródczaszkowym, zapaleniem płuc i siatkówki oka.
Około 20 – 30% noworodków z cytomegalią umiera.
Różyczka
Różyczka to z pewnością każdemu z nas znana choroba wieku dziecięcego, objawiająca się gorączką i wysypką. Jest to niestety jedna z najgroźniejszych chorób dla maluszka znajdującego się w brzuchu mamy. Najczęściej wirus nie pokonuje bariery łożyska i większość dzieci mam, które przechodziły w ciąży różyczkę rodzi się zdrowa. Ryzyko wystąpienia ewentualnych wad rozwojowych istnieje tylko w przypadku zakażenia w pierwszych tygodniach ciąży. Konsekwencje choroby mogą pojawić się od razu po urodzeniu lub dopiero kilka lat później. Najczęstsze z nich to zaburzenia mowy, niedobór hormonu wzrostu, zapalenie mózgu czy też głuchota.
W jaki sposób nie zachorować na różyczkę?
Jeżeli w dzieciństwie przechodziłaś różyczkę, możesz spać spokojnie, bowiem wystarczy zachorować raz, by zyskać odporność na całe życie. Z pewnością na początku ciąży dostaniesz skierowanie na badania krwi na obecność przeciwciał, więc dowiesz się, czy wirus różyczki ci zagraża.
Co robić, jeśli zachorujesz na różyczkę podczas ciąży?
Jeżeli miałaś kontakt z chorym , w przeszłości nie chorowałaś na różyczkę, a badania wykazały, że nie masz przeciwciał, jak najszybciej idź do lekarza. Na miejscu dostaniesz immonoglubinę, która zmniejszy liczbę krążących w organizmie wirusów. Podczas kolejnego USG ginekolog sprawdzi jak miewa się twój maluszek.
Polecamy: Co powinna jeść wegetarianka w czasie ciąży?
Opryszczka
Wyróżniamy opryszczkę wargową, a także narządów płciowych. Ta pierwsza pojawia się w okolicach ust, którą wywołuje wirus HSV – 1. Jeżeli przytrafia ci się już od lat, nie ma powodów do niepokoju, ponieważ nawrotne zakażenia HSV – 1 nie są niebezpieczne dla twojego dziecka. Inaczej ma się sprawa z opryszczką narządów płciowych, której sprawcą jest wirus HSV – 2, który powoduje zmiany na błonie śluzowej sromu i odbytu.
Pamiętaj, że zakażenie pierwotne HSV – 1 i HSV – 2 złapane w ciąży po raz pierwszy może być dla płodu bardzo niebezpieczne. Opryszczka w pierwszym i drugim trymestrze ciąży grozi poronieniem lub nieprawidłowym rozwojem dziecka. W ostatnim, trzecim trymestrze ciąży, może doprowadzić do porodu przedwczesnego. Jeżeli dziecko zarazi się od ciebie HSV – 2 podczas porodu, może to zakończyć się uszkodzeniem narządów wewnętrznych, co może w konsekwencji doprowadzić nawet do śmierci dziecka.
W jaki sposób zabezpieczyć się przed zakażeniem?
Jeżeli cierpisz na nawrotową opryszczkę narządów rodnych, koniecznie poinformuj o tym fakcie lekarza prowadzącego twoją ciążę. Jeżeli opryszczka pojawi się w okolicy twoich ust bądź bardzo ostrożna. Po kąpieli używaj dwóch oddzielnych ręczników do twarzy i ciała. W miarę możliwości postaraj się myć ręce często, by przypadkiem nie przenieść wirusa opryszczki w okolice narządów rodnych.
Co robić, jeśli opryszczka pojawi się?
Jeżeli dopadnie cię w ciąży opryszczka po raz pierwszy, koniecznie zgłoś się do lekarza, by przyjąć komplet leków antywirusowych. Pamiętaj, że od tego momentu twoja ciąża będzie ciążą wysokiego ryzyka, a stan twojego maluszka musi być monitorowany. Jeżeli opryszczka narządów rodnych pojawi się u ciebie pod koniec trwania ciąży, z pewnością lekarz zdecyduje się na poród przez cesarskie cięcie, by dziecko nie zaraziło się od ciebie podczas porodu.
Chlamydia
Jest to coraz częstsza bakteria przenoszona drogą płciową. Do jej objawów zaliczyć możemy upławy, a także ból przy oddawaniu moczu. Najczęstszą przyczyną jej wystąpienia jest brak odpowiedniej higieny osobistej, duża ilość partnerów seksualnych ( i nie używanie prezerwatyw), a także wczesny wiek inicjacji seksualnej. Niestety ryzyko przeniesienia bakterii na dziecko podczas porodu jest bardzo duże. Bakteria może spowodować u dziecka zapalenie spojówek, gałki ocznej, płuc i ucha środkowego. Chlamydia niekiedy powoduje także poronienie. Dlatego też tak ważne jest, by chlamydię wyleczyć jeszcze przed wyznaczonym porodem maluszka, tym bardziej, że leczenie nie jest trudne.
Co robić, jeśli chlamydia pojawi się?
Podczas pierwszego badania w ciąży, twój lekarz z pewnością pobierze wymaz z twojej szyjki macicy do analizy. W przypadku wskazać ginekologicznych można takie badanie powtórzyć w ósmym miesiącu ciąży. Jeżeli wykryte zostaną bakterie, niezwłocznie musisz zacząć przyjmować przepisany ci antybiotyk. Zazwyczaj kuracja trwa od 7 do nawet 21 dni.
Pamiętaj, że leki musi brać także twój partner, niezależnie czy wykryto u niego bakterię!
Ważna jest obserwacja własnego organizmu zwłaszcza teraz gdy spodziewasz się maleństwa. Dzięki szybkiej reakcji twój lekarz będzie wstanie rozpocząć odpowiednie leczenie, by choroba nie zaszkodziła twojemu dziecku.
Zobacz także: Badania w czasie ciąży czyli maluszek pod kontrolą
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
